Voor alle hondenbezitters...

Dit is een zeer verhelderend filmpje! (klik op de regel of de foto)

Don't cook your dog!

Doe er je  voordeel mee en die van je hond!

Fietsenrek!

Vorige week, Amy was net 15 weken oud, zag ik dat er in haar onderkaak een aantal tanden loszat. Een dag later waren de middelste twee er al uit en zaten de andere los.

kan natuurlijk alleen een minifietsje tussen

De nieuwe tanden lieten ook niet lang op zich wachten. 

"Parkeer je fierts maar ergens anders!"

Alleen de superscherpe hoektanden zullen helaas nog even op zich laten wachten, die zitten nog niet eens los in de kaak. Nog even geduld dus...

Rob is nog steeds blij dat hij weer thuis is. En niet in de laatste plaats, omdat hij nu met Amy kan spelen. 

hij is wel errug groot, die Rob

zo gaan die tanden er wel snel uit

geef nou maar terug...

26 juni: Lekker naar het park!

Vandaag ben ik maar weer eens naar het Horsterpark geweest. Ik was 's morgens al weg en moest vanmiddag werken, dus even Rob's auto geleend en naar het park. 

Om zo veel mogelijk de ganzenpoep te vermijden, zijn we vanaf de parkeerplaats een rondje "rechtsom" gelopen. Aike had er zin in en Amy rende achter hem aan. Ze kon hem goed bijhouden en dook samen met hem de bosjes in. De brandnetels deren haar (nog) niet. Ik heb haar meerdere malen teruggeroepen en haar beloond met wat lekkers. Heel af en toe was ze te nieuwsgierig naar waar Aike achteraan ging en moest ik iets langer wachten. Maar ze kwam iedere keer.

Wacht even, ik kom eraan

Ik ben er!

En  weer achter Aike aan...

Wat is hier te zien?

moet wel erg interessant zijn

riep je?

Laat dat snoepje maar komen!

Dit moet ook af en toe gebeuren

Tja en dit ook;)

Soms loop je gruwelijk in de weg, Amy!

Gaan we de bosjes in?

Ik ben er weer!

Aike heeft een bal gescoord

Aike sloopt een bal, Amy eet gras..

Dat was lekker!

Ganzenpoep....

.....smaakt misschien wel lekker, maar de gevolgen zijn niet zo prettig.
Vorige week maandag was ik naar het Horsterpark gelopen met de fietskar. Het as redelijk warm, dus Aike wilde wel even zwemmen. Amy liep een eindje met hem mee, maar kwam snel weer terug, want aan de waterkant lagen grote hoeveelheden ganzenpoep (of eendenpoep, ziet er voor mij hetzelfde uit). Voor ik er erg in had, was ze druk aan het eten van de poep. Aike doet dit ook wel, maar heeft er eigenlijk nooit last van. Amy wel en dan vooral 's nachts. Om 00:05 blafte ze voor het eerst. Rob was nog wakker en kwam vervolgens mij wakker maken. Ik vertrouwde het niet en ben naar beneden gegaan. Amy zat overeind in de bench en oogde onrustig. Ze ging nog wel netjes zitten om eruit gelaten te worden, daarna liep ze direct naar de deur. Die heb ik geopend en toen stoof ze naar de poort, waar ze vrijwel onmiddellijk ging zitten poepen. Omdat het licht daar niet bijster helder is, besloot ik het te laten liggen tot de volgende ochtend. Amy ging rustig teerug in de bench en ik kon ook weer in mijn bedje.
Om half 2 hoorde ik haar weer blaffen. Het ritueel herhaalde zich, met dien verstande dat ik nu met haar naar de straat ben gelopen. Daar ging ze na een paar rondjes gedraaid te hebben weer zitten poepen. Ik kon het nu iets beter bekijken. Het was smeuïg maar geen diarree. Wel zat ern een deel bij dat wat meer glazig oogde, alsof het in een vliesje zat. Het lag midden op straat, dus heb ik niet de moeite genomen het op te ruimen, het zou wel weggereden worden. Dit herhaalde zich om 4 uur en om 6 uur.
Overdag bleef de ontlasting smeuïg, maar Amy was er niet ziek van.

Jan is druk met poep wegspoelen

Zo, weer schoon!

 

Woensdag ben ik ook naar het park gegaan en weer was de ganzenpoep onweerstaanbaar.  Ik was nu wel iets alerter, maar nog niet snel genoeg om te voorkomen dat ze ervan at. 's Nachts was het weer hetzelfde liedje. Ik ben er vier keer uit geweest om haar te laten poepen. Het weekend heb ik het park vermeden, maar maandag was het zo lekker weer, dat ik er toch weer naar toe ben gegaan. Nu ben ik niet naar het water gegaan, maar er bleek aan de rand van het fietspad helaas ook ganzenpoep te liggen. De hele avond lag Amy behoorlijk stinkende scheetjes te laten, maar ze hoefde niet te poepen. Dat kwam om half twee, Rob kwam me wakker maken. Beneden trof ik een nerveuze Amy, die aan de deur van de bench krabbelde. Nadat ik die geopend had, zag ik dat ze er al in gepoept had. Rob is met haar naar buiten gegaan, terwijl ik de bench schoonmaakte.
Verder heb ik haar niet meer gehoord, maar ze had nog wel twee keer in de bench gepoept die nacht. En dat rook ik meteen op het moment dat ik de berging inliep. Op haar deken zaten twee grote plakkaten en haar rechterflank en achterkant waren ook besmeurd. Ik heb haar eerst laten plassen (dat moest ze flink) en haar daarna schoongemaakt met lauwwarm water en toen de bench uitgesopt. Voorlopig gaan wij niet naar het Horsterpark!

Amy was sowieso de hele week een beetje aan het kwakkelen. Ze had de hele week een licht ontstoken oog (waarvoor ik de Cavasan bij Brigitte heb gehaald) en ze bleef snotteren en na zaterdag ook lichtjes hoesten. Voorlopig krijgt ze een paar dagen Prins schijven om weer goed aan te sterken, zodat ze deze kleine ongemakken de baas kan worden.

Een andere geliefde bezigheid is graven. Net als oma Floran! We hebben her en der wat fruitstruikjes, maar die zullen dit jaar niet bijster veel vruchten geven als Amy zo doorgaat. Soms helpt het om er iets voor te zetten en natuurlijk regelmatig checken wat de dame aan het doen is. En ze weet al heel goed wanneer ze iets fout heeft gedaan en daarop betrapt wordt!

Deze framboos zien we volgend jaar wel weer terug....!

Maar het allerleukste is toch slapen op Aike's plek in de berging. Met of zonder Aike, dat maakt niet uit.

Bijna onder Aike!

en hier zonder Aike, scheelt maar één letter ;)

Naar Intratuin en een lekkernij!

Vrijdag de 8ste moest ik 's morgens even naar Intratuin. Ik had voor Bas een potje koriander gescoord bij de Jumbo en daar moest natuurlijk wel een mooi overpotje omheen. Dus: Amy aangelijnd, dekentje mee in de auto en naar Intratuin.
Buiten voor de Intratuin kon ze nog even plassen op het grasveldje, zodat dat dit keer niet in de winkel hoefde. Winkelwagen 'bekleed' met het dekentje, Amy erin en shoppen maar.  Ze bleef goed zitten, ook op momenten dat ik niet direct oogcontact met haar had. Natuurlijk had ik wel contact via haar lijntje. Er is van alles te zien in zo'n grote winkel en er wordt ook flink geaaid. Omdat Brigitte de volgende dag jarig was, en ik de nieuwe inrichting van haar huis wel leuk vond (Bertus had de woonkamer en de hal versierd met oranje vlaggen i.v.m. het EK) heb ik ook nog wat buitenplanten met mooie oranje bloemen gekocht.
Voor Bas moest ik iets meer zoeken, maar uiteindelijk vond ik de bloempotjes in de juiste blauw/groene kleur, die hij ook op de muur had. Meteen maar twee stuks gekocht, want eentje staat zo zielig ;)

 

lekker om zo rondgereden te worden

Daarna zijn we nog naar Faunaland gegaan om Amy te wegen. Ze was 7,7 kg schoon aan de haak! Ze groeit goed, maar dat verwondert me niet, ze eet ook zeer goed.
Natuurlijk kan ik niet met lege handen de winkel weer verlaten en Amy had al een gevuld hoefje gepakt, dus nog maar een voor Aike erbij en nog wat snoepjes/beloningen her en der.

Thuis gekomen bleek ook Aike het hoefje erg lekker te vinden. Hij vond het dan ook niet nodig om het te verstoppen, dit kon per direct verorberd worden. Ze zijn de hele middag druk geweest met elkaars hoefje af te pakken en er aan te kluiven.

omnomnom, dat is lekker

echt wel lekker

hier smaakt hij ook goed

en ook hier smaakt het super

ze was me te snel af!

Smaken de hoefjes heerlijk, ook het bakje van de Monapudding leeglikken hoeft niet geleerd te worden.

was m'n tong maar langer

dan maar m'n hele kop erin

En wat word je moe van al dat eten, knagen, knabbelen, stelen, likken, rennen en spelen.

op Aike's plekje

tegen Aike aan

in de mand na puppytraining en wandeling met Aike

na een rondje Horsterpark met de fietskar

Een nieuw gezicht?

Het eerste weekend van juni was druk! Bas kreeg 1 juni de sleutel van zijn appartement , dus kwam hij 's morgens naar Duiven om bij Ikea te shoppen voor laminaat en een kast. We zijn natuurlijk meegegaan en hebben een aanhanger gehuurd, waar hij ook de koelkast nog in mee kon nemen. Die moesten we wel eerst thuis ophalen. En omdat we mogelijk langer wegbleven, hebben we de honden ook 'ingeladen'.
Die liepen in Wageningen de woning binnen alsof ze er al geweest waren. Het was nog leeg, dus klonk het blafje van Amy erg fel.
We hebben Bas (en Paulien) geholpen met de gaatjes stoppen en ik heb voor broodjes gezorgd, zodat ze daarna lekker  konden beginnen met verven.

Zaterdag zijn we er weer naartoe gegaan om te helpen met het laminaat. Na een aantal rijen konden ze zelf verder. Bas had ook de decoupeerzaag snel door. Ook nu heb ik voor het eten gezorgd (op een volle maag klust het beter) en daarna zijn we weer vertrokken.

Zondag zijn we rond het middaguur weer naar Wageningen vertrokken, nu niet om te klussen, maar om hen op te halen om mee te gaan naar Schiphol om Rob op te halen. Hij kwam thuis na 4 maanden stage in Wales. Ook nu hebben we de honden meegenomen. Rob wilde natuurlijk eindelijk in levende lijve knuffelen met Amy en Aike. Helaas bleken er geen honden toegestaan te zijn op de luchthaven. Amy kon ik dragen, maar Aike hebben we maar in de auto gelaten. Het was niet warm (eerder erg koud voor 3 juni) dus dat was geen probleem. Hij ging ook direct liggen, alsof hij wilde zeggen: "Laat mij maar even rustig liggen, dan zie ik jullie straks wel weer!"
Amy heb ik dus gedragen, dan weegt ruim 7 kg toch wel door op den duur. We moesten naar aankomsthal 4 volgens de borden.

bagage op de band

Het vliegtuig bleek al geland, maar de koffers waren nog niet op de band. We konden ons dus rustig opstellen en het spandoek uitrollen. Amy keek intussen haar ogen uit en ging onder het spandoek zitten. Na een paar minuten ging ze er zelfs rustig bij liggen.

Welkom thuis uit Wales Rob

ligt hier prima!

Alleen van kleine kinderen is ze (nog) niet gecharmeerd, daar moeten we nog aan werken. Volgende week eens naar school gaan met haar.
Na 25 minuten kwam Rob dan eindelijk door de schuifdeuren. Paulien en ik riepen op hetzelfde moment "daar is hij!" Zijn eerste knuffel en een stevige omhelzing was voor mij, toen kwamen de anderen aan de beurt en toen kon Rob niet langer wachten en ging midden in de hal op de grond zitten om Amy eindelijk lekker te knuffelen.

Met een baard van 4 maanden, maar wel 'onze' Rob

eindelijk knuffelen met Amy

Verrassend genoeg ging ze zonder te aarzelen naar hem toe en greep vol in zijn baard.
Na een kop koffie zijn we teruggegaan naar de auto waar Aike lekker lag te slapen. Ook hij was blij om Rob weer te zien.

Paulien droeg Amy op de terugweg. 

Rob wilde natuurlijk meteen de nieuwe woning van Bas zien. We hebben daar lekker Chinees gegeten en toen was het op naar Duiven. 

Rob was blij om weer in Nederland te zijn.

poseren met het spandoek