Het nieuwe jaar is begonnen, we sluiten een drukke periode af. Verschillende verjaardagen, waaronder mijn 50ste. Tijdens het feestje hebben de honden 's middags veel in de bench gelegen, zodat ze niet steeds voor de voeten liepen. Ze werden twee keer uitgelaten, door mijn zusje en haar dochter en later nog een keer door Bas en mijn zwager. Dat vinden ze toch raar, omdat ik ze eigenlijk meestal uitlaat. Maar ze deden toch beide waarvoor ze buiten waren!
De kerst was lekker rustig, eerste kerstdag waren met z'n drieën, Jan, Rob en ik, tweede kerstdag waren Bas en Paulien er ook. Een rustige aanloop naar het einde van het jaar.
Op 28 december ging het eerste vuurwerk over de toonbank en de lucht in. Die avond liep ik met de honden mijn lange ronde door de wijk, toen er aan de andere kant van het water een vuurpijl werd afgeschoten. Aike stond al op scherp vanwege wat geknal op de achtergrond, Amy stond nu ook strak. En met elke nieuwe pijl die onder luid geknal uit elkaar barstte, trok ze me harder de andere kant op. Ik ben nog enkele meters doorgelopen, om daarna toch maar een straatje eerder af te slaan naar huis.
Daar heb ik Aike binnengelaten en ben ik met Amy toch nog een extra rondje gelopen. Met veel beloningen en de clicker kreeg ik haar toch nog rustig mee. Positieve beloning in optima forma ;-)
Zaterdag werd er overdag wel op afstand geknald, dus ben ik naar het veldje achter school gegaan met ballen en de ballenwerper Zo kon ik ze allebei afleiden van de knallen en kregen ze ook nog eens genoeg beweging. Maar na een paar harde klappen, kreeg Aike het toch te kwaad en zijn we toch maar naar huis gegaan. 's Avonds heb ik zze maar apart uitgelaten, omdat Aike in het donker al helemaal niet wilde lopen.Amy liep wel mee, maar was toch blij dat ze weer thuis was.
Zondagmiddag ben ik met Brigitte naar de hei geweest. Zij met haar vier meiden en een logeetje. Het was best al druk, veel mensen met nerveuze honden. Gelukkig waren de knallen hier alleen heel erg ver in de verte te horen, dus hebben we heerlijk kunnen lopen met de honden.
Op maandag had Brigitte geen tijd, omdat de winkel open was. Jan en ik hebben toen de meiden opgehaald en zijn ww eer naar de hei geweest. Het was nu behoorlijk druk, we liepen bijna in een file ;-) en de klappen op de achtergrond waren nu veel duidelijker en veelvuldiger te horen. Vooral Aike was daardoor iets nerveuzer. Jessie bleef vaker achter, omdat ze waarschijnlijk nogal onder de drugs (lees: anti-stress pasta) zat. Maar we hebben toch ruim een uur redelijk rustig kunnen lopen. Helaas was dat relaxte gevoel snel weer over, toen we weer in de bebouwde kom kwamen.
Vanaf dat moment tot ruim na middernacht, is Aike erg onrustig geweest. Hij heeft even profijt gehad van de flinke scheut advocaat met slagroom, maar op een gegeven moment hielp dat ook niet meer. Amy keek wel iedere keer op bij harde knallen en ze blafte ook regelmatig als antwoord hierop, maar ze had er niet echt onrust door. Ik ben gedurende de avond vaker even apart met ze naar buiten gelopen, waarbij alleen Amy soms een klein plasje deed. Aike maakte steeds een schijnbeweging, maar werd in zijn pogingen om te plassen steeds gestoord door geknal. En dan was de aandrang direct over...
Op nieuwjaarsdag liep ik rond 9 uur buiten met de honden en het was heerlijk rustig op straat. Aike geloofde zijn oren niet. Langzamerhand zag ik de ontspanning in zijn lijf komen. Hij durfde weer eindelijk weer zijn poot op te tillen om te plassen. Helaas werd dat gevoel bij de middagwandeling weer helemaal teniet gedaan, omdat er een aantal onverwacht harde knallen te horen waren. Mar morgen zal het weer beter gaan. En dan duurt het weer 12 maanden tot de volgende jaarwisseling.
Hoi Josette, Een voorspoedig nieuwjaar gewenst.
BeantwoordenVerwijderenHet is toch wel heftig voor de hondjes.
Bij ons viel het vuurwerk wel mee, Saar heeft er niet veel van meegekregen. Ze heeft lekker op de bank bij Willy geslapen enkel om 24.00 uur toen ze echt gingen knallen is ze naar de Bench gegaan en ben ik bij haar gaan zitten en daarna toen het weer rustig werd, kwam ze weer op de bank liggen.
Vandaag is ze mee gegaan naar de Nieuwjaars duik, was wel heel druk op de dijk en ben na de duik nog even met haar gaan wandelen. Ze heeft weer lekker los gelopen en heeft zelfs geen aandacht geschonken aan fietsers die voorbij kwamen. Vanmiddag heeft ze nog een paar uurtjes in de ren gezeten en nu ligt ze weer lekker op haar plekje bij Willy. Al met al denk ik dat het meegevallen is.
Wat erg voor Aike dat hij er zoveel last van heeft. Met Amy gaat alles nog goed? Gelukkig duurt het weer 365 dagen voor de volgende ronde vuurwerk. Groetjes Monique.
Hoi Josette,
BeantwoordenVerwijderenVoor jullie ook de allerbeste wensen voor het nieuwe jaar!
Het is toch ook allemaal was, al die knallen. Bijna alle honden hebben er wel last van.
Hier viel het achteraf allemaal best mee. 's Ochtends was Sinne zo zenuwachtig dat ik me afvroeg hoe we de avond door zouden komen. Na de erg lange middagwandeling op het strand, was ze knock out en relaxed. Het leek wel alsof andere honden haar hadden toegefluisterd dat het niet eng is.
Ik had nog wel no stress pasta kunnen scoren, maar Sinne was 's avonds nog steeds zo ontspannen dat getwijfeld heb of ik 't wel zou geven. Toch maar gedaan, want als ze om 12 uur wel zou flippen, zou ik te laat zijn. Tijdens de jaarwisseling was ze ook vrij relaxed. Af en toe keek ze even op. Dat was 't. :)
Ben blij dat het weer voorbij is!
Groetjes Monique