Om 9.45 ben ik met Amy maar vertrokken, eerst even naar Sascha Diertotaal om een aantal blikjes lichtverteerbaar en erg lekker Schesir kip te kopen. Rob was gelukkig thuis om intussen Aike eten te geven. Hij deed dat terwijl ik nog met Amy in de gang stond en die wilde bijna niet meer mee, omdat ze de brokken in de bak hoorde kletteren..!
Ik was natuurlijk te vroeg bij de dierenarts, maar het was niet druk en we werden vrij snel de spreekkamer ingeroepen. Amy kreeg een prik in de bil (waar ze amper op reageerde) en na een aantal minuten begon ze al te wiebelen en onvast op de poten te staan. Ik heb haar toen rustig neergelegd. Ze verzette zich dus niet tegen de narcose. Na een kwartier kon ik haar op het dekentje op de behandeltafel leggen en kon Bart, de dierenarts, haar oogje druppelen met een verdovingsvloeistof. Hij kon direct met een pincetje het zgn. derde ooglid pakken en naar buiten draaien. Hij zag ook onmiddellijk dat er bultjes op zaten. De follikels, die de vervelende jeuk veroorzaken. De aandoening staat bekend als Follculair Conjuctivitis, een reactie van het oog op prikkels. Het komt vaker voor bij jonge honden en zal in principe vanzelf overgaan. Maar omdat Amy erg veel jeuk heeft en vooral haar linkeroog erg rood ziet en 'hangt', besluit hij toch de druppels 'dexamethason' voor te schrijven. Deze worden in de diergeneeskunde blijkbaar niet meer verstrekt, dus krijg ik een recept mee voor de apotheek.
Na de diagnose krijgt Amy een prik om haar weer uit de narcose te krijgen en na twintig minuten staat ze, weliswaar nog een beetje wankel, weer met mij buiten bij de auto. Over twee weken moeten we terug voor controle.
Natuurlijk ben ik meteen bij de apotheek langs gegaan. Blijkt de voorgeschreven 5 ml-verpakking pas over 5 weken voorradig te zijn. Er is alleen een andere, duurdere kleinverpakking, die morgen binnen is. Ja, graag, doet u die maar! We kunnen echt geen 5 weken meer wachten!
Amy lag in de tussentijd heerlijk te slapen in de auto. Ze heeft van dit lles niets gemerkt. Thuis gekomen, werd ze opgewacht door Aike. Ook nu is ze eigenlijk nog te moe om te reageren, dus gaat ze verder met slapen. Na mijn lunch heb ik een ronde met ze gelopen en kreeg Amy eindelijk iets te eten. Een half blikje Schesir kip, dat ze met veel smaak oppeuzelde, om meteen daarna bij Aike te checken of hij nog iets had overgelaten..., niet dus! Ook hij vindt dit erg lekker.
Omdat ik moest werken, kon ze lekker in de bench de rest van haar roes uitslapen. 's Avonds heeft ze op het veldje even met een aantal honden gerend en een beetje met Aike en de tennisbal gedold.
Ze heeft gelukkig geen nare bijwerkingen ondervonden van de narcose.
 |
| Zoooo moe.. |
 |
| Nou, een klein kiertje dan! |
Och arm pech vogeltje, om eerst al geen eten te krijgen, daarna nog een prik en vervolgens grogy wakker te worden.
BeantwoordenVerwijderenHet zijn wel hele speciale druppeltjes en Josette ik zou ook geen 5 weken wachten, dat is toch niet meer van deze tijd toch.
Hoe reageerde Aike op Amy, nu ze zo moe terug kwam? Och arme hij om ook geen eten te krijgen en je vervolgens naar boven volgde voor uitleg,met vast en zeker een blik in zijn ogen van "wat doe je me nu aan".
Oh Josette Saar heeft vanavond het vlees voor het avond eten van het aanrecht gesnaaid, ik had het eerst wat naar achteren gezet, maar ik wilde het gaan klaar maken en wilde er zout en peper op doen,de peper was op, ik om de peper kom ik terug WEG vlees. Imre heeft wel hele sterke genen op dat gebied.
Ik ben nog niet gewend dat ze al zo groot is, dus in het vervolg tijdens het koken maar weer in de ren doen.
Geef Amy en Aike ook natuurlijk maar een knuffel. Amy weet morgen vast niets meer van haar avontuur bij de dierenarts af.
Groetjes Monique
Ha Monique,
VerwijderenJe bent inderdaad geen robot!
Saar heeft dit keer succes gehad met het vlees. Gebeurt je niet snel weer (maar vast nog wel eens). Amy had hier vorige week twee keer succesen een keer bijna. De eerste keer was het een appelflapje dat op een bordje op het middenblok lag. Ze kon net met haar poot op het bordje klappen en toen vloog die flap zo haar bek in ^^
De tweede keer was een bevroren fricandel, die Jan klaargelegd had om te bakken. Iets te dicht bij de rand...!
De derde poging was ook een bakje met vlees dat klaar stond voor het avondeten. Hier waren we snel genoeg bij, voordat ze de verpakking open had. We moeten super alert blijven, want we zijn het van Aike niet gewend.
Succes ermee!
groetjes,
Josette
Hallo Josette,
BeantwoordenVerwijderenGelukkig is het niet ernstig met Amy's ogen. Wat vreemd dat zich een apotheek veroorloofd deze druppels niet te leveren. Waar is de klantvriendelijkheid te zoeken? Dexamethason-drp. gebruikt men niet zo zelden.
De kostenfaktor om ze te bezorgen was wel de reden, ze dachten, ach die neemt dan gewoon de duurderen, verdienen we eraan. Anders hebben we verlies.
Maar ja, ik zal wrs. naar een ander apotheek gebeld hebben om te vragen...
Leuk, de verhalen met snaaien. Vlees is wel erg in trek bij jullie hondjes. Bij Foppe was het een bloembol van de tulp, die ten voorschijn kwam toen naar een muis in de tuin gegraven werd. En ja, het ene oog van de mooie vos moest het ontgelden. Dan was nog de bal aan het touwtje, die kon men zo lekker doorbijten. Maar het lekkerste was de geurstof van het konijn, om te trainen voor de jagd.....(dan is vlees toch nog gezonder!)
Groetjes, en veel succes, ook Monique.
Barbara