Winter Wonderland

Voor vandaag was veel sneeuw voorspeld en die hebben we gehad! Wat een pak!
Voor Amy was het natuurlijk de eerste keer en ze genoot met volle teugen. Eerst vanochtend bij het eerste rondje. De neus ging omlaag en de riem strak. Voorwaarts! Ik had moeite om haar in bedwang te houden, ze rook zo veel onder die witte laag.
Helaas moest ze daarna in de bench, omdat onze nieuwe deuren werden geplaatst. Maar vanmiddag konden we meerijden met Brigitte naar het Horsterpark. Daar gingen de remmen los en ging ze samen met Aike achter de vogels aan. Op sommige momenten waren ze zo ver weg, dat ik zelfs Aike niet meer hoorde blaffen. Ze komen samen wel regelmatig kijken, waar ik (en natuurlijk Brigitte) ben, om daarna meteen weer er vandoor te gaan. Ik heb dan ook weinig foto's van hen kunnen maken. Alleen een paar bewogen exemplaren en een paar met de meiden van Brigitte.

Samen met Guusje spelen met een Vizla-pup

Even stilstaan om een praatje te maken met andere wandelaars

Brigitte riep....

De meiden worden gepositioneerd voor een groepsfoto

Gebeurt maar zelden dat Brigitte op de foto staat!

Na een wandeling van ruim een uur, waren we weer terug bij de auto. Honden erin en naar huis. Amy sliep al voor we daar waren. Ze kon direct weer de bench in om te slapen.

Aike had veel sneeuw gegeten. Toen ik na een half uur in de berging kwam, had hij een hele grote plas gedaan op de vloer. De stakker, zijn blaas moet zo'n beetje geknapt zijn, voordat hij dit doet. Leermomentje voor mij: Aike na een sneeuwwandeling nog eens extra laten plassen.

Op zaterdag lag er nog steeds veel sneeuw, maar scheen er ook een prachtig zonnetje.Ik ben met de honden naar het veldje hier in de wijk gegaan (mogen ze eigenlijk niet los, maar op zaterdag is er geen controleur). Aike had al enkele meeuwen zien vliegen en was al aardig opgefokt. Amy doet dan graag mee door tegen hem te gaan blaffen. Men hoort mij van verre komen!! 

Ik heb ze meteen aan het begin maar losgegooid, want ze waren bijna niet te houden. Aike ging er direct vandoor en Amy spurtte er achteraan. De meeuwen vlogen enkele keren over hun hoofden, wat bij Aike werkt als een rode lap op een stier. Ik had de camera bij me om een paar mooie foto's te maken. Op een bepaald moment stond Amy in een mooie stand naar Aike te kijken en ik wilde daar een foto van maken. Helaas stond ik er te ver vanaf, dus probeerde ik snel dichterbij te komen. Net te laat natuurlijk, Amy schoot alweer op Aike af.

De aanval wordt geopend!

Aike stond dicht bij het water en Amy wilde daar ook eens snuffelen. Ze deed nog een stap naar voren en stond ineens op het ijs, wat natuurlijk veel te dun is. Twee stapjes later zakte ze er door heen en dat was koud!! Ze begon meteen te spartelen en probeerde op de kant te klimmen, maar die is op dat gedeelte veel te hoog. Dus ik als een speer de camera opgeborgen en haar in het nekvel grijpen om haar eruit te laten klimmen. Ze schudde een keer en ging weer achter Aike aan alsof er niks gebeurd was. Maar dit betekende wel dat we meteen naar huis gingen. Er begonnen zich al snel ijsspegels aan haar vacht te vormen.

Onderweg kwamen we nog een voerplaats tegen, waar mensen de watervogels bijvoeren. Amy stond stokstijf en daar heb ik well een mooie foto van!

Jammer van de lijn, maar ik durfde haar niet los te laten!

Aike vond de vogels ook interessant...

Thuis heb ik ze nog even in de tuin gezet voor een mooi plaatje, wie weet mooi genoeg voor een kerstkaart.

Ze willen elkaar niet zien

Lekkers??

Aike is afgeleid.

Aike reageert op de buurman die langs loopt. Ook een merel wordt gevolgd, als die uit de bosjes opvliegt. Het blijft een vak apart. Toch nog maar eens met Brigitte lopen in de sneeuw!

Ogencheck

Vanmiddag had ik weer een afspraak bij dokter Bart voor controle van Amy's ogen.
Drie weken geleden was ik er ook en kreeg ik antibiotica mee voor het linkeroog. Het rechteroog moest ik twee keer per week nog met het andere middel behandelen. Toen ik thuis was, meteen de verpakking geopend en de bijsluiter bekeken. Die vermeldde: oorzalf i.p.v. oogzalf. Maar na een belletje naar de praktijk bleek het toch om het juiste spulletje te gaan.
Ik heb trouw twee keer daags haar linkeroog gezalfd (raar spul overigens, net een worm uit een tube!) en nu dus weer op controle. Dokter Bart was tevreden en ik mocht dan ook (voorlopig) stoppen met zalven.
In januari nog een keer op controle.
Ik ben er sinds de eerste keer zeker 5 keer op controle geweest, maar heb tot nu toe alleen de eerste behandeling betaald. Blijft me verbazen, ze maken toch tijd voor me vrij.

Op de heenweg had ik beide honden bij me, wat absoluut geen succes was. Aike was superhyper, Amy reageert daarop, dus liep ik met twee blaffende honden naar 't Holland. Gelukkig kwam Rob me halen en kon Aike intussen even in de auto 'afkoelen'.
Ik hoop dat dit gedrag ooit een keer overgaat, ik kan ze toch echt niet altijd apart uitlaten ;-))

De mand is favoriet bij beiden

Een mooie herfstdag in november.....

Op 2 november scheen er een heerlijk najaarszonnetje, dus ben ik met de honden naar het Horsterpark gelopen. Zie hieronder in een door Rob gemaakt filmpje onze belevenissen!!

Herfstvakantie

Het heeft zo zijn voordelen om op een school te werken: de vakanties bijvoorbeeld! Ik had dus ook herfstvakantie deze week. Het begon met niet zo best weer, maar vanaf zondag werd het eigenlijk steeds beter.

Voorbereiden van 'af en blijf'

Zaterdag hadden we onze 3de Lifeskills met deze keer een andere trainster, Marjolein. Zij had een soort van Rally-O parcours uitgezet. Alle onderdelen hebben we eerst apart geoefend. Grote slalombochten om pionnen, 'af en blijf', waarbij we om de hond heen moesten lopen (halverwege mocht ook), de paaltjes van het behendigheidsparcours, een binnenbocht en een buitenbocht maken (en ja, daar zit verschil in voor de hond), een lage hindernis en als laatste zit, wacht en kom voor. Tijdens het oefenen deed Amy het helemaal niet slecht. Ze had wat moeite met het af en blijf. Ik kon net tot halverwege lopen en dan moest ik weer terug om haar niet de fout in te laten gaan. Ook de grote slalombochten vond ze moeilijk, de paaltjes gingen dan weer wel goede (heb ik tijdens de puppycursus bij Brigitte al geoefend).

'Paaltjes' ging wel goed tijdens het oefenen.

Binnenbocht, best wel lastig!

Aan het eind van de les was het de bedoeling om het hele parcours met alle gehoorzaamheidsoefeningen daartussendoor in een keer te lopen. Amy was van al het oefenen al te moe en haar concentratie was ook helemaal verdwenen, dus dat ging niet zoals gehoopt. Ach, was toch een leuke les.




















Omdat het weer goed werd, heb ik bijna elke dag de honden tussen de middag apart uitgelaten. Eerst Amy lekker lopen door de wijk, met veel ontmoetingen met 'vreemde' honden. Het blijft grappig om te zien dat ze dit soort confrontaties anders beleeft dan wanneer Aike er bij is. Op het losloopveld mocht ze lekker los. Ze bleef dan dicht bij mij in de buurt, terwijl ze anders Aike op de voet volgt! Ze luisterde goed op de fluit en na een aantal kleine oefeningen kon ik haar rustig aanlijnen.
Thuisgekomen was Aike aan de beurt, dus Amy ging met iets lekkers de bench in. Met Aike heb ik gestept. Lekker naar het Horsterpark, daar even alleen door het lint, en op de terugweg even een stukje zwemmen om al het overtollige zand en ander spul kwijt te raken.
Amy vindt het niet leuk als Aike weg is. Ze is wel zo slim om stil te zijn, zodra ze mij hoort. Maar Rob kon me vertellen, dat ze de rest van de tijd echt niet stil was! Daar moet dus nog wel op geoefend worden.

Vandaag was de vierde Lifeskills les. We hebben gewerkt aan het begroeten en passeren van andere mensen met hun hond. Ook de zelfbeheersing kwam aan bod. Hiervoor wordt een voertje op de grond gelegd, waar de hond wel naar mag kijken, maar dat niet zelf opgepakt mag worden. Het is de bedoeling dat er straks een voertje voor de hond gegooid kan worden, zonder dat ze er op af vliegen.
Als laatste hebben we geoefend op wegrennen en de hond meeroepen. Dat ging eigenlijk heel erg goed.Op dat moment heeft Amy geen oog voor andere honden, maar alleen voor mij (en het voertje!!).

Rond half 1 werd ik gebeld door Brigitte, die met de eigenaren van Teun (en Teun natuurlijk) in het Horsterpark liepen. Het leek hen leuk om Amy even te zien. Dus ben ik met de honden in de auto gestapt en hebben we ruim drie kwartier samen door het park gelopen. Teun kwam vrijwel direct naar Amy toe om te snuffelen en even te rennen. Teun is net iets groter en zwaarder dan Amy. Hij kon goed mee met Aike en Amy door het struikgewas heen. Zwemmen vindt hij helaas nog niet zo leuk, terwijl Amy dat heerlijk vindt.
De rest van de middag hebben de honden benut met uitrusten!!

Amy in de mand.......

Aike op zijn plek in de berging.

Amy speelt graag met Rob. Ze daagt hem uit om achter haar aan te komen. Hij hoeft dan maar een kleine beweging in haar richting te maken. Dan schiet ze ervandoor, tussen de stoelen, achter de tafel en lekker blaffen. Ook ligt ze graag op schoot. Lekker samen knuffelen...!

'Veilig' tussen de stoelen...

Wachtend tot Rob haar vindt!!

Gevonden!!

En dan lekker uitrusten....

Al met al een heerlijke week, met nog superlekker weer. Volgende week is het helaas weer voorbij.

Een rare week.

Maandag was nog een prachtige dag. Dus toen Rob weer terug moest naar het Lorenz om les te geven, heeft hij mij met de honden afgezet bij de DVV-velden. Vandaar uit kon ik langs het spoor naar het Horsterpark lopen en zo naar huis. Een heerlijk rondje!

Dinsdag viel het weer eigenlijk ook niet tegen, maar ik had geen tijd om naar het park te gaan, dus ben ik op de uitlaatstrook geweest. Daar kunnen ze in ieder geval even los lopen zonder dat ik de kans loop op een boete van 85 euro.
"s Avonds liep ik het normale rondje via het Eilandplein. Daar liep ik een vriendin tegen het lijf, waar ik even mee stond te praten. Ineens begon Aike raar te doen. Hij begon zich hevig langs de bek te likken en  korte tijd later gaf hij wit schuim over en ook nog de lekkernijen van laat in de middag. Hij bleef zich likken rond de bek, dus ben ik per direct naar huis gegaan. Daar wilden we hem laten drinken, maar hij wilde geen water, wel melk. Omdat het likken niet ophield en hij een nogal paniekerige blik in zijn ogen had, heb ik de dierenarts gebeld. Natuurlijk een dienstdoende in Zevenaar. Hij vermoedde dat Aike aan een pad had gelikt of misschien wel iets als accuzuur had opgelikt! Zijn advies was om de bek goed uit te spoelen met water, zodat het branden in de bek zou afnemen. Dit hielp enigszins gelukkig. Ik weet nog steeds niet wat Aike heeft opgelikt, maar ik vermoed dat iemand een of ander aggressief schoonmaakmiddel in de put heeft gegooid.
Omdat het rondje erg kort was geweest, ben ik toch nog maar een extra rondje gelopen. Aike at heel veel gras, dat hij vlak bij huis allemaal weer uitspuugde.
Hoewel hij nog wel bleef likken, leek er verder geen schade te zijn. Hij wilde ook graag eten, dus heb ik hem een paar handjes brokken gegeven. Dat bleef allemaal gelukkig goed binnen. 's Morgens leek er niets meer aan de hand. Al at hij nog wel redelijk veel gras, maar dat bleef wel binnen.

Donderdag was het natuurlijk dierendag. Helaas moest ik 's morgens werken, maar 's middags was ik vrij om lekker met de honden te gaan lopen. Gelukkig werd het toen ook droog.
Omdat Amy erg nodig moet plassen na 4 uur in de bench, liet ik haar eerst achter in de tuin. Aike keek me dit keer ook nogal smekend aan, dus mocht hij ook in het achterpad om te plassen. Hij moest echter meer dan dat en net toen hij wilde gaan zitten, werd hij gestoord door Amy. Dat beviel hem niet dus nam hij een sprint naar het eind van het pad richting de straat. Amy erachteraan en ik weer daar achteraan! Ik was niet zo snel, dus toen ik aan het eind kwam, zag ik ze eerst niet. Een oudere heer wees me waar ze waren en inderdaad Aike zat in het gras zijn behoefte te doen. Ik kon niet direct oversteken, omdat er net een bus de bocht omkwam. Toen ik achter de bus overstak, zag ik Amy recht op de bus afrennen. Lichtelijk in paniek riep ik: "Amy, NEE!", waarop zij direct stilstond (het werkt dus echt, als je met overtuiging roept) De chauffeur had Amy gelukkig ook gezien, dus kon ik haar rustig binnenhalen.
Aike had nog iets meer tijd nodig, maar na enig aandringen, kwam ook hij terug bij mij. (Later bleek hij voornamelijk grasdrollen te hebben, vandaar dat het wat lastig ging ;))

Strooigoed

Vanwege dierendag kregen ze 's middags natuurlijk een traktatie. Ik had nog wat 'hondenpopcorn' staan. Dit heb ik op de grond gestrooid en dat leverde leuke plaatjes op. Vooral toen er enkele popcorns in Aike's vacht bleken te zitten.

Je moet snel zijn om nog iets te pakken

De vloer is weer schoon

Daar ligt er nog eentje

Amy heeft hem gevonden!

In zijn nek lag er nog een verborgen!

Zaterdagochtend was de tweede training met Amy. Het regende pijpestelen, maar er was geen mail van Sam dat het niet door zou gaan. Dus heb ik me in mijn regenbroek en -jas gehesen en de laarzen aangedaan. Toen ik bij het veld aankwam, was alleen Sam er, maar enkele minuten later kwamen de andere deelnemers ook. Drie kwartier later waren we allemaal redelijk doorweekt (mijn regenjas hield het water helaas niet tegen, dus mijn softshell-jack eronder was ook nat). De honden hadden eigenlijk niet zo heel veel last van het weer. Voor Amy had ik een handdoek meegenomen, waarmee ik haar even lekker kon afdrogen, voordat ze in de auto ging.
's Middags klaarde het lekker op en konden we toch nog een heerlijk eindje wandelen. Het was zelfs zo warm, dat ik liep te zweten in mijn fleece. Een echte Hollandse herfstdag!

Twee filmpjes

Zoals beloofd het filmpje van een confrontatie tussen Aike en Amy. Met dank aan Rob voor het professioneel aan elkaar plakken en muziek toevoegen. Dat had mij uren gekost!

En gewoon, omdat ik die ook leuk vond nog een filmpje dat ik twee weken geleden in het Horsterpark heb gemaakt. Ook weer met dank aan Rob!

Aike luistert goed naar het fluitje, Amy volgt hem gewoon. Als ze alleen is met mij, luistert ze overigens ook goed naar de fluit!

LifeSkills

Vrijdag half vijf had ik de nieuwe afspraak met Sam. Dit keer stond ze al op ons te wachten op het trainingsveld.
Amy vond het in het begin allemaal erg spannend. Er wapperde een dekzeil, daar stond een (betonnen) beeld van een hond bij, dus moest er even (nou ja, iets langer dan even!) geblaft worden. Sam had het beeld voor haar op de grond gezet, maar Amy durfde er niet te dicht bij te komen. Na ruim vijf minuten begon ze een beetje kalmer te worden en vertrouwen te krijgen, dat er niets dreigends in de buurt was.
Nu kon Sam inventariseren wat wij, als combinatie, allemaal al beheersen. Omdat we bij Brigitte de puppytraining hebben gehad, had ze daar het volste vertrouwen in, en terecht. Het komen, zitten, wacht, aan de voet vormen geen problemen. Het 'af' nog wel, maar daar wordt aan gewerkt. Amy is tot nog toe gevoeliger voor lichaamstaal dan voor het gesproken woord, maar daar gaan we tijdens de lessen aandacht aan besteden.

Ik kreeg een korte uitleg clickertraining. Amy pikte het snel op. Nu is het wel fijn, dat ze zo op eten gericht is!
Hierna kwam de 'handtouch', ook dat ging best wel snel. Als laatste moest er gewerkt worden aan zelfbeheersing. Amy mag niet reageren op een voertje onder mijn hand op de vloer. Zodra ze stopt met proberen het onder mijn hand vandaan te halen, mag ik het met mijn andere hand aan haar voeren. Het is de bedoeling, dat er uiteindelijk met knakworsten gegooid gaat worden en daar mag ze dan niet op af stormen. Zie je het voor je?? Ik (nog) niet, maar al mijn honden hebben me wel vaker verbaasd doen staan, dus wie weet!

Zaterdagochtend begon regenachtig, dus heb ik nog even getwijfeld of ik meteen mijn eerste les zou gaan volgen, haha. Ik hou niet zo van regen, dus ;) Maar half negen was het helemaal droog en om tien uur scheen zelfs een waterig zonnetje. Dus Meindl's aan, voertasje, clicker, extra vest en oh ja, hond mee, op naar de Ooyselandweg in Zevenaar

Die eerste les was erg leuk. We hebben geoefend met 'aandacht' tussen de vreemde honden, lopen door elkaar heen, zonder dat de honden te dicht bij elkaar kunnen komen. Ook het 'hallo en dag' (of iets in die richting^^) was een onderdeel. Twee baasjes lopen met hun hond in elkaars richting, als de honden bijna bij elkaar zijn, moet je je eigen hond met een voertje bij je terugroepen. Na enkele keren ging het met Amy best wel goed.

Als laatste liepen alle combinaties een klein hindernisparcourtje. Daar was een brede plank bij (Amy liep met haar achterpoten vooral ernaast) een wiebelkussen, een mini-trampoline, een wiebelplank en een aantal hoogte-latjes. Erg nieuw en soms eng, maar voor een eerste keer deed Amy het best wel goed.
Ik hoop dat Jan of Rob volgende keer meegaat om foto's te maken.

Zondag was het zo ongelooflijk mooi weer, dat ik al vroeg een mailtje uitgedaan heb naar Sila (van Shaan, broertje van Amy) en Brigitte om 's middags een rondje Horsterpark te doen.
Helaas was Sila waarschijnlijk niet thuis, maar Brigitte was er wel met een hele roedel honden. Jessie, Floran, Imre, Guusje en Rivan, een pup van Guusje. Die wordt pas over een week opgehaald en mocht lekker mee op dit rondje.Een schat van een pup, die aardig mee kon komen met al die grote honden.

Guusje heeft duidelijk de touwtjes in de poten, als het gaat om ordehandhaving binnen de groep. Ze maakt dit even duidelijk aan Amy.

Guusje deelt stalorders ut.

Even voor alle duidelijkheid, dus!

Imre heeft de bal, Guusje staat ze op de wachten aan de waterkant

Aike en Amy zwemmen samen zonder bal weer terug.

Ik had een paar zelf gemaakt speeltjes meegenomen. Een (tennis)bal in een stuk stof met flappen eraan. Een beetje lijkend op de Wubbo Kong. Imre vond het prachtig en haalde hem snel op uit het water. Ze heeft er het hele rondje mee in de bek gelopen. Ook Aike had er een om mee te sjouwen.



















Met zeven honden, waaronder een pup, duurt zo'n rondje ruim een uur. Maar met het mooie weer, was dat niet erg. Alle honden genoten met hun eigenaren mee van het weer.

Amy ziet Aike en Imre het water ingaan.

Amy vangt Imre op in een hinderlaag.

Brigitte met Rivan op de arm.

Komen jullie nog??

De pup moet veel geaaid worden.

Aike en Amy staan op een afstand alles te bekijken.

 Maar na een uur waren we toch rond en werd ik door Brigitte voor de deur weer afgezet. Waarvoor mijn dank

Oeps, vergeten!

Vrijdagmiddag had ik om één uur een afspraak met Sam Hunter van Paws4Fun om te kijke hoever we staan als combinatie hond en baas. Na enig zoeken had ik het veldje gevonden in Zevenaar en parkeerde ik de auto achter een gele bestleauto. Bij een hondentrimsalon. Daar aangebeld, komt de eigenaresse naar buiten met: "Hé, da's raar, ik had toch geen afspraak staan?" Ik uitgelegd, dat ik voor Sam kwam. Blijkt dat het veld ernaast inderdaad te zijn. Maar al wie er was, geen Sam. Zij bellen, want ze moest Sam toch nog iets vragen. Blijkt Sam het vergeten te zijn. Na een update op haar telefoon, zijn niet al haar afspraken correct overgekomen en ze was te ver weg om 'even snel' alsnog te komen.
Na een nieuwe afspraak te hebben gemaakt (volgende week vrijdag om half vijf, want dan heb ik vrijwel zeker een auto) ben ik maar met de honden naar de Nieuweling gereden en heb ze daar even lekker laten rennen.

Nog even snel bij Sascha Diertotaal langs om beide te wegen. Aike weegt 21,2 kg, Amy weegt 14,1 kg.
Omdat ik speciaal een dentalbotje gekocht had voor Aike om in de auto op te peuzelen, terwijl ik met Amy bezig was, hebben ze die thuis toch gekregen. Amy had hem na ruim drie kwartier verorberd. Aike had hem in eerste instantie verstopt, maar toen Amy er te dicht in de buurt kwam, heeft hij hem zelf toch maar opgegeten. Hij heeft tegenwoordig in de gaten, dat hij niets meer kan laten liggen voor later. Amy eet altijd wel!

De spelletjes tussen beide worden ook langzamerhand iets heftiger. Aike pikt niet meer zomaar alles van Amy. Een filmpje volgt, zodra Rob even tijd heeft om met mij e.e.a op een rij te zetten

Aan het filmpje wordt gewerkt.

Op maandag ben ik voor controle naar de dierenarts geweest. Hij vond de ogen iets rustiger geworden, dus kon de medicatie aangepast. I.p.v. 2 x daags 1 druppel, gaan we nu naar 1 x per twee dage n 1 druppel. Over twee weken weer terug voor een volgende controle. Amy lijkt ook iets minder jeuk te hebben, maar de roodheid kan per moment van de dag veranderen, dus het is nog echt niet over. We wachten het gewoon maar af.

Samen kijken naar wat het baasje aan het doen is..

Folliculair conjunctivitis...^^

Vanmorgen heb ik een poging gedaan om uit te slapen. Niet omdat ik dat hard nodig had, maar omdat Amy om 10.15 uur nuchter bij de dierenarts moest zijn voor het ooglid-onderzoekje. Om 8.15 hield ik het niet meer uit in bed en ben ik toch maar opgestaan. Ik was na enig treuzelen om half negen beneden, waar twee hondjes me al zaten op te wachten. Zodra ik de rolluiken open doe, begint Amy al te mekkeren, maar ik laat haar pas uit de bench als ze rustig is. Na het ochtendrondje sprint ze altijd naar direct naar de keuken waar ik het eten van haar en Aike afweeg. Helaas kregen ze beiden niets! Aike was verplicht solidair. Dat leverde vier vragende hondenogen op. Ze snapten er allebei niets van. Aike ging zelfs zo ver, dat hij mij naar boven volgde toen ik mijn tanden ging poetsen. Dat doet hij maar heel zelden.

Om 9.45 ben ik met Amy maar vertrokken, eerst even naar Sascha Diertotaal om een aantal blikjes lichtverteerbaar en erg lekker Schesir kip te kopen. Rob was gelukkig thuis om intussen Aike eten te geven. Hij deed dat terwijl ik nog met Amy in de gang stond en die wilde bijna niet meer mee, omdat ze de brokken in de bak hoorde kletteren..!
Ik was natuurlijk te vroeg bij de dierenarts, maar het was niet druk en we werden vrij snel de spreekkamer ingeroepen. Amy kreeg een prik in de bil (waar ze amper op reageerde) en na een aantal minuten begon ze al te wiebelen en onvast op de poten te staan. Ik heb haar toen rustig neergelegd. Ze verzette zich dus niet tegen de narcose. Na een kwartier kon ik haar op het dekentje op de behandeltafel leggen en kon Bart, de dierenarts, haar oogje druppelen met een verdovingsvloeistof. Hij kon direct met een pincetje het zgn. derde ooglid pakken en naar buiten draaien. Hij zag ook onmiddellijk dat er bultjes op zaten. De follikels, die de vervelende jeuk veroorzaken. De aandoening staat bekend als Follculair Conjuctivitis, een reactie van het oog op prikkels. Het komt vaker voor bij jonge honden en zal in principe vanzelf overgaan. Maar omdat Amy erg veel jeuk heeft en vooral haar linkeroog erg rood ziet en 'hangt', besluit hij toch de druppels 'dexamethason' voor te schrijven. Deze worden in de diergeneeskunde blijkbaar niet meer verstrekt, dus krijg ik een recept mee voor de apotheek.

Na de diagnose krijgt Amy een prik om haar weer uit de narcose te krijgen en na twintig minuten staat ze, weliswaar nog een beetje wankel, weer met mij buiten bij de auto. Over twee weken moeten we terug voor controle.

Natuurlijk ben ik meteen bij de apotheek langs gegaan. Blijkt de voorgeschreven 5 ml-verpakking pas over 5 weken voorradig te zijn. Er is alleen een andere, duurdere  kleinverpakking, die morgen binnen is. Ja, graag, doet u die maar! We kunnen echt geen 5 weken meer wachten!
Amy lag in de tussentijd heerlijk te slapen in de auto. Ze heeft van dit lles niets gemerkt. Thuis gekomen, werd ze opgewacht door Aike. Ook nu is ze eigenlijk nog te moe om te reageren, dus gaat ze verder met slapen. Na mijn lunch heb ik een ronde met ze gelopen en kreeg Amy eindelijk iets te eten. Een half blikje Schesir kip, dat ze met veel smaak oppeuzelde, om meteen daarna bij Aike te checken of hij nog iets had overgelaten..., niet dus! Ook hij vindt dit erg lekker.

Omdat ik moest werken, kon ze lekker in de bench de rest van haar roes uitslapen. 's Avonds heeft ze op het veldje even met een aantal honden gerend en een beetje met Aike en de tennisbal gedold.
Ze heeft gelukkig geen nare bijwerkingen ondervonden van de narcose.

Zoooo moe..

Nou, een klein kiertje dan!

naar de dokter

Amy had weer last van haar linkeroog. Het was rood en het jeukte enorm. Dus vorige weekben ik  op woensdagavond samen met Rob en Aike naar DAP t Holland gegaan. Daar was ik drie weken eerder ook al geweest voor hetzelfde probleem.
De oogzalf heeft wel geholpen, maar het komt toch weer terug.
De dierenarts heeft nu iets uitgebreider gekeken, ook naar het zgn derde ooglid. Dit leek hem iets afwijkend te zijn, maar om daar meer duidelijkheid over te krijgen zou Amy een licht roesje moeten krijgen.
Nu gaan we eerst weer een week Cavasan druppelen en dan op controle om te zien wat het doet. Als het  beterdan niet is, wil hij toch een uitgebreider oogonderzoek gaan doen.
Voorlopig druppelen we trouw vier keer per dag. Amy laat het goed toe (ze kan ook geen kant op, omdat ik haar poten blokkeer door er mijn been tussen te steken ;)) en het lijkt al beter te gaan, maar niet zo goed als verwacht mag worden. We wachten het maar af.

Zo gaat dat dus!

Vandaag, 5 september, ben ik weer naar de dierenarts gegaan voor een controle, maar wat ik zelf eigenlijk al wist, is het niet erg verbeterd. Het oog is wel rustiger geworden, maar nog steeds geïrriteerd en rood. Dus moet er verder gekeken worden. Volgende week dinsdag kan ik met Amy komen en dan wordt het oog onder een licht 'roesje' beter bekeken. Mogelijk zitten er een soort van bultjes onder het derde ooglid (hij heeft de naam van de afwijking genoemd, maar die was te ingewikkeld om te onthouden), die de irritatie veroorzaken. Het komt vaker voor bij jonge honden en in principe zal ze daar vanzelf 'overheen groeien', maar ze heeft er te veel last van om dat af te wachten. Er hoeft niet geopereerd te worden, ze krijgt dan alleen speciale druppels. Het kan natuurlijk ook nog altijd een vreemd voorwerp zijn, maar dat wil hij even uitsluiten, want dan mogen die druppels pertinent niet gegeven worden.
Het moeilijkste zal nog zijn, dat ze die ochtend nuchter moet blijven...!

Met al die ziekte-verhalen op de verschillende blogs, lijkt het wel of de hondjes steeds ziek zijn, maar het hoort wel bij jonge honden. Hun immuunsysteem is nog enorm in ontwikkeling en wordt hier uiteindelijk alleen maar sterker van. Soms is het dan even nodig dat de dokter een helpende hand toesteekt. Het zijn net kinderen!

Amy heeft haar eerste succes gehad als dievegge. Vanmorgen stond er een bordje met een soort appelflapje voor Rob op de bar. Hoog genoeg, dacht ik. Toen ik even boven was om mijn tanden te poetsen, hoorde ik het bordje ineens rammelen. Ik was net op tijd benden om Amy haar lippen te zien aflikken! Ze had nog wel het fatsoen om erg schuldbewust te kijken en even super-onderdanig te doen.. Eigenlijk moet je daar dan meteen om lachen. Het is de eerste keer en ik ben bang dat het niet de laatste keer zal zijn!

Favoriet plekje

Kop aan kont op Aike's favoriete plek

Moet dat nou?

Ken net!

Zo ligt ook lekker!

Ze kan er ook zo lekker geluiden bij maken als ik te veel beweeg naar haar zin! Het hoort niet natuurlijk, maar er zijn ergere dingen. 

Warm!

Woensdag was het bijna tropisch warm. Ik had me voorgenomen om, als ik genoeg tijd heb, de honden apart uit te laten tussen de middag. Dat heb ik geweten! Eerst met Amy gelopen naar het veldje aan de Burg. Kemmelaan. Ze kon even lekker zelfstandig snuffelen, beetje pootjebaden aan het water en alleen andere honden tegemoet lopen. Als Aike er niet bij is, is ze superonderdanig naar andere honden. Het liefst zou ze in de grond schuiven.
Thuisgekomen heb ik eerst haar eten gegeven en toen ben ik hetzelfde rondje met Aike gelopen. Voor hem had ik een dummy meegenomen, zodat hij lekker kon zwemmen. Hij heeft een aantal keren de dummy opgehaald, ook even op zijn gemak rondgesnuffeld en rustig aan de lijn weer mee naar huis gelopen. Daar bleek Amy behoorlijk geblaft te hebben in de bench. Mevrouw is het er niet mee eens, dat Aike weggaat. Ik laat vaker de tussendeur open van de berging, zodat Aike de vrijheid heeft om in de kamer een koeler plekje te zoeken. Amy laat zich ook dan horen. Ik negeer het gedrag, Rob heeft moeite met het geblaf en stuurt Aike meestal terug de berging in.

's Avonds was het erg warm en broeierig en er dreigde regen, dus nam ik de plu mee. Aike heeft iets met stokken en paraplu's, dus die begon meteen te 'hyperen'. Amy begint dan tegen hem te blaffen. Op het veldje heb ik ze lekker even losgelaten. Ze hebben samen behoorlijk gerend. Even later kwam er een flinke hoosbui over ons heen. Niet fijn. Thuisgekomen was Aike niet lekker en gaf over op de vloer.
Een uurtje later begon Amy te spugen (ze had ook weer ontlasting gegeten in de tuin) Het stonk verschrikkelijk en het was ook erg veel. Ze heeft zeker een uur gespuugd, op het laatst alleen maar gal en water. 's Nachts blafte ze ook nog en ben ik naar beneden gegaan om haar uit te laten. Toen had ze behoorlijk diarree. De volgende ochtend had ze eigenlijk nergens last meer van. Gelukkig maar.

Donderdagochtend moest ik werken en dat liep uit tot bij enen. Thuisgekomen heb ik eerst de honden opgepakt om te gaan lopen. Mijn lunch moest even wachten. Op hetzelfde veldje (waar de honden officieel niet los mogen) waren meer mensen met honden, dus heb ik die twee ook losgelaten. Toen ik terugliep, hoorde ik een claxon en zag ik vanuit mijn ooghoeken een witte bestelauto. Het eerste wat ik dacht was, 'shit, de conmtroleur! Dat gaat me 85,= en 120,= kosten (loslopen en geen ID bij me) Toen ik beter keek, zag ik iemand zwaaien en ik zag groene belettering op de zijkant van de auto. Het portier ging open en Brigitte stapte eruit. Pfoei! Ze had me de avond ervoor al een mailtje gestuurd om te vragen of ik meeging naar het Horsterpark deze middag, maar die had ik dus niet gelezen, geen tijd voor gehad. Ze had ook geprobeerd me te bellen, maar ik had de mobiel niet bij me (zoals zo vaak!). Gelukkig was Rob thuis en die kon haar vertellen waar ik mogelijk was met de honden. Dus kwam ze me halen. Ze had ook Pongo bij zich, die een dagje bij haar logeerde. Ach, mijn lunch kon nog wel iets langer wachten, dit was leuk natuurlijk! De honden hebben heerlijk gerend en gezwommen in het park. Ik zat uiteindelijk om kwart over twee toch aan mijn lunch.

Vandaag heb ik de honden wederom apart uitgelaten. Ik had tegen Rob gezegd, dat hij niet naar Amy moest gaan en ook niets tegen haar moest zeggen/ roepen. Ze heeft de hele tijd zitten blaffen. Ik heb haar bij terugkomst nog een uurtje langer laten zitten. Misschien leert ze het zo!

Zaterdag en zondag werden temperaturen van boven de 30 graden voorspeld. Op zaterdag liep ik al om 10 over 7 met de honden in het Horsterpark. De hitte voor en nog lekker rustig op een paar andere hondenmensen na. Nu had ik wel de camera meegenomen (meestal ligt die net buiten bereik of vergeet ik hem helemaal mee te nemen) dus heb ik een aantal leuke plaatjes kunnen maken. Amy en Aike konden zich nog even lekker uitleven en een duik nemen in het water.

Aike ver weg, vrouwtje fluit, rennen dus!

Samen een vreemde hond benaderen

Hij gaat wel erg hard!

Zelfde plekje besnuffelen en bewateren

De zon stond nog laag over het water

Aike had weer een bal gevonden, Amy kruipt bijna op zijn rug

Aike staat naar een vogeltje te blaffen met de bal in de bek

Samen richting kinderboerderij

Iets te dicht, naar mijn zin, dus influiten!

Amy doet haar koeienact: gras eten!

Op zondag ben ik ook zo vroeg gegaan. En maar goed ook, om 12.00 uur was het al 28 graden. En dat liep tegen de avond op naar bijna 33! Het werd ook broeierig warm en klam. Voor maandag worden ook nog hoge temperaturen voorspeld, dus ik ga maar weer vroeg naar het park. Gelukkig gaat Jan op de motor naar zijn werk, zodat ik de auto heb. Rob heeft de zijne vanaf morgen zelf weer nodig, helaas!