Op de heupen

Ongeveer 4 weken geleden ben ik met Amy naar de dierenkliniek van Atjo Westerhuis in Dodewaard geweest om heupfoto's te laten maken.

We moesten om 9.30 uur aanwezig zijn, Amy nuchter(!) ik met allerlei papieren en kopieën. Na een korte intake kon ik een kopje koffie pakken en werd nog even de chip van Amy gecontroleerd door een assistente. Gelukkig klopte die met haar stamboom! Deze assistente stelde Amy op haar gemak door haar aan te halen en even lekker te kroelen.

Klokslag 10.00 uur mochten we naar de röntgenkamer, waar ik in een loden schort werd gehesen (8 kilo) en een schildklier-slabbetje. De assistente tilde Amy op en legde haar met hulp van een andere assistente op haar  rug op de röntgentafel onder het apparaat. De eerste ging vervolgens bij haar hoofd staan en hield Amy´s voorpoten vast naast haar gezicht. De andere assistente legde Amy zo recht mogelijk en trok zachtjes aan haar achterpoten en duwde vervolgens de knieën naar elkaar. Amy stribbelde nogal tegen, maar werd rustiger toen ik zachtjes tegen haar praatte. De foto werd snel genomen en Amy mocht van de tafel af. Na het ontwikkelen kon de foto bekeken worden. Nu bleek dat Amy haar rug een beetje kromtrok en dus moest er een tweede foto gemaakt worden. Ze onderging het geheel nu wat meer gelaten en daardoor was het nu sneller gepiept. En alles zonder verdoving, roesje of wat dan ook! Zelfs een koekje mocht niet, voor het geval er toch alsnog een lichte verdoving gegeven moest worden.

Helaas lag ze nu weer ietsje scheef, dus werd besloten haar nu in een bak te leggen, waar haar rug netjes strak in lag. Dat vond ze natuurlijk in het begin niet leuk, maar ook nu hielp een beetje sussen en kroelen. Wat een kanjertje!
De dierenarts werd erbij geroepen om de foto te beoordelen, maar hij vond hem nog niet optimaal, dus een vierde foto werd gemaakt! Amy wist nu precies hoe alle in zijn werk ging en onderging het lijdzaam.

Deze foto was geschikt om op te sturen naar de Raad van Beheer ter beoordeling.

Nog even al het papierwerk verder invullen, ondertekenen en betalen en we konden terug naar huis.

Nu was het wachten op de rekening van de Raad van Beheer voor de beoordeling. Deze kwam op zaterdag 18 november en die heb ik direct voldaan, zodat ik zo snel mogelijk de uitslag binnen had. En die kwam op 27 november met goed nieuws± HD A met norbergwaarde 23 en onvoldoende aansluiting. Dat laatste is mij nog niet helemaal duidelijk, maar daar kan Brigitte me vast wel uitleg over geven.
Amy´s heupen zijn in ieder geval helemaal in orde! Joepie!!

Nu nog een keer een showtje, de fokkerscursus volgen, inventarisatie, een lover zoeken....... Ik denk dat het wel eind 2014 wordt!

Luieren, loops, logé

De zomer is voorbij, wat was het af en toe heet. Wij zijn van 14 t/m 31 juli op camping De Finne in Reahus geweest en we waren blij dat we voor deze plek gekozen hadden. Hier stond een prettig verkoelend windje elke dag en we zaten aan de Franekervaart, waar de honden af en toe lekker konden afkoelen.
Ondanks de hitte hebben zij zich overigens prima vermaakt en wij ook, al hebben we bar weinig uitgevoerd.

Ons 'eigenste' stekkie!

Op de uitkijk

Haas gespot

 Op zaterdag 20 juli begon de dag een beetje bewolkt en we besloten naar Makkum te gaan, naar het IJsselmeer. Na een prettig ritje over mooie landwegen, kwamen we in Makkum aan. Toen we de bordjes 'strand' volgden, zagen we ineens ook een bordje 'hondenlosloopgebied' en besloten we daar naartoe te gaan. Hier konden de honden zich even helemaal uitleven in een groot, met struiken begroeid gebied. Er liepen een soort uitlopers van het IJsselmeer doorheen, zodat er ook nog lekker gezwommen kon worden. Na een uurtje hier rondgestruind te hebben, kwam de zon weer door de bewolking heen en werd het direct weer warm. We besloten niet meer Makkum in te gaan, maar terug naar de camping. Onderweg hebben we onszelf getrakteerd op een frietje met frikandel, wat we op een carpoolplaats (!) verorberd hebben. Hadden we al de hele week zin in! Hoe slecht, de honden hebben ook een stukje gehad ;-)

In de loop van de tweede week kregen we een tweetal keren te maken met ruig weer. Een keer met veel wind en één keer met hevig onweer en slagregens. We hebben de boel gelukkig droog gehouden. En hoewel Aike licht nerveus werd, had Amy nergens last van.

Neus in de wind

Nog een neus!

Dinsdag 30 juli hebben we de voortent weer afgebroken. We waren net klaar toen er een bui begon die tot dik in de nacht duurde. 's Morgens stonden we dan ook met onze voeten in het water, dat op het grondzeil natuurlijk lekker bleef liggen. De terugreis op woensdag verliep voorspoedig en we waren om twee uur weer terug in Duiven, waar Rob ons stond op te wachten.

17 augustus werd Amy voor de tweede keer loops. Ook nu laat ze op de 9e dag Aike haar besnuffelen en staat ze voor hem met de staart opzij gedraaid. Vanaf dag 13 is dat helemaal over en trekt ze zelfs haar lip op.

Vrijdag 30 augustus werd Imre door Brigitte gebracht voor een logeerpartij van bijna 4 weken. Alleen maandag 2 september werd ze nog een keer opgehaald, omdat Brigitte nog een keer kon oefenen voor een proef. Dinsdagavond werd ze weer gebracht en ze dook direct op het kussen in de woonkamer alsof ze wilde zeggen: "Ga maar, ik vind het hier wel prima!" Fijn natuurlijk, dat ze hier net zo graag is als thuis, maar het blijft slikken voor de baas. Toch, Brigitte??

Het aan de riem uitlaten van drie honden valt niet altijd mee, vooral omdat Aike dan erg heftig reageert op andere honden en Amy dan weer op hem. Als het erg lang aanhoudt, gaat zelfs Imre tegen Aike blaffen. Is heel relaxed lopen zo, NOT! Tussen de middag neem ik dan ook eerst de twee meiden en daarna Aike. Hij weet het al, want als ik zeg, dat ik eerst met de meiden ga, hij nog even moet wachten en ik dan lekker met hem ga ballen, gaat hij al niet meer mee het halletje in.

Moeder en dochter samen op een kussen

Imre's kussen inde berging is gewild

De eerste zondag was het lekker weer en heb ik de honden 's middags mee genomen naar Mariendaal in Oosterbeek. Daar gingen ze even he-le-maal los. Ook Imre is in haar element en rent met Aike en Amy mee het pad af en de ruigtes in. Na twee keer op en neer geweest te zijn, komt ze echter meer bij mij lopen. Dan is het wel weer even mooi geweest.

Samen strûnen

Aike wordt belaagd

Mooi plaatje

Drie alerte koppies

Later, bij het water, heeft ze nog een keer een dolle bui en samen met Amy is ze Aike aan het uitblaffen.
En natuurlijk hebben ze hier ook even lekker gezwommen. Niet zo fijn voor mij, omdat ze op de rest van de weg erg veel zand meesjouwen, wat ik dan weer later in huis vind.

De tweede zondag ben ik naar het Rozendaalse veld geweest. Hier gingen ze niet zo hevig te keer. Alleen Aike moet in het begin even blaffen en rennen.

Drie op een rij

Klaar om naar huis te gaan

Het derde weekend ben ik op zaterdag met de honden naar Rhederlaag geweest, omdat we 's middags weg gingen en Rob de hondjes uit zou laten. Er mogen vanaf 16 september weer honden komen. En ik denk, dat niet veel mensen zich dit realiseerden, want het was lekker rustig. Ook hier hebben ze heerlijk gerend en natuurlijk gezwommen. Ik had weer genoeg zand om een aardige bak te vullen!

Nu loopt de logeerpartij weer op zijn eind. Als het goed is wordt Imre woensdag of donderdag weer opgehaald (of ik breng haar!), want dan zit ook de prachtige reis van Bertus en Brigitte naar China er weer op. We zullen haar missen en zeker Amy, want die heeft veel geknuffeld met haar moeder.

Imre in favoriete houding

De fokkersdag

Op 1 juni was de fokkersdag voor het Leafke-nest. Om kwart voor negen stond Brigitte voor de deur om naar Zutphen te gaan. Ik reed zelf, omdat Brigitte eerder terug moest. Zij had op de heenweg wel Sela met Shaan bij zich. De standaardroute naar Zutphen was afgesloten en Brigitte wist een kortere weg dan de aangegeven omleidingsroute. Tegen half tien kwamen we bij de Hanzehal aan. Daar waren ook al snel de andere eigenaren met de broers en zus van Amy. Na een kopje koffie togen we gezamenlijk naar de ring.

Sela, Erik, Marianne en Brigitte

baas van Dries, Bianca en Sela

Om 10:00 uur precies werd als eerste Dries beoordeeld door de keurmeester, gevolgd door Imre en daarna alle nakomelingen van dit stelletje. Op een enkeling na, lieten ze zich goed betasten en bewonderen.

Rustig wachten op je beurt

Foppe vindt het een beetje vreemd

Teun is niet blij

Nadat ze alle honden had gecontroleerd, gaf de keurmeester nog een nestbeoordeling. Zij was zeer te spreken over alle honden en sprak de hoop uit, dat ze ingezet zouden worden voor de fok.

Na de keuring zijn we met 5 van de honden naar het Rozendaalse veld gereden voor een wandeling. Eerst hadden we een kop koffie of thee met iets lekkers (Monique had uit Zeeland heerlijke bolussen meegenomen).

Koffie met....

Kijken naar de honden

Tijdens de wandeling was Saar in het begin heel erg in trek bij de reuen, ze was nl. net die week loops geworden. Maar de dame gaf netjes aan, dat ze niet gediend was van al die opdringerige heren en daarna konden we gewoon lekker lopen.

Hmmm, wat ruikt het hier lekker

Lekker vrij

Jongens, laat Saar met rust!

Shaan liep een eindje mee met een andere roedel, die ver voor ons uitliep, maar kwam toch na verloop van tijd weer terug bij onze groep.
Na een wandeling van een uur waren we weer terug bij het startpunt. We hebben afgesproken dit minimaal één keer per jaar te herhalen, omdat het gewoon heel erg leuk is om deze hondjes regelmatig terug te zien.

Kamperen in Limburg

We zijn alweer bijna 3 weken thuis, maar toch....
Op 4 mei hebben we de caravan achter de auto gehaakt en zijn rond 11.00 uur vertrokken naar Epen in Limburg. Na ca 1,5 uur zijn we even gestopt om de benen te strekken en een bammetje te eten. Ook de hondjes konden lekker de pootjes strekken en een plasje doen. Wel aan de lijn, want we stonden op een grote parkeerplaats aan de A2. Het waaide hard, maar er stond een heerlijk zonnetje.
Rond 14.00 uur kwamen we op de camping aan (Oosterberg). Ik moest even wachten met de caravan en Jan ging aanmelden. Na ca 10 minuten werden de honden toch wat ongedurig en heb ik ze even uit de auto gelaten om te plassen. En natuurlijk kwam Jan op dat moment weer aanlopen en moesten ze weer terug de auto in: niet leuk!
We vonden een mooi plekje en zijn maar direct de voortent op gaan bouwen. Honden aan de lange lijn, niet ideaal. Toen de tent stond, kon ook ons hekwerk uitgezet worden. Geen lijnen meer die om alle poten en haringen vastzitten. Nu alleen nog een soort van poortje maken. Wordt aan gewerkt, al is het voorlopig alleen nog in de ontwerpfase!

En maar kijken.....

Vast iets heeeeel interessants te zien!

Aike en Amy hadden natuurlijk veel te bekijken en veel bekijks. Iedereen die langs kwam, moest aangeblaft worden door Amy en Aike viel haar steeds bij.Overdag kwamen ze dan ook niet aan rust toe. Gelukkig werd dat 's nachts ruimschoots ingehaald in hun benches in de voortent.

De supergrote bench van Aike met daarnaast die van Amy
handdoeken erover tegen de kou

Vooral de eerste twee nachten was het erg koud, maar daar leken ze geen van beiden last van te hebben.
Aangrenzend aan de camping is een groot bos van Staatsbosbeheer, waar de honden lekker konden razen (weliswaar illegaal, maar dat risico hebben we samen met alle andere hondeneigenaren maar op de koop toe genomen).

Samen struinen

Na vele pogingen........

Neus omlaag of neus omhoog?

Aike in het gras

In galop

Vanaf maandag werd het overdag lekker warm, de zon scheen uitbundig en er blies een lekker windje. Recept voor zonnebrand! Jan had al snel last van dat ene kale plekje op zijn hoofd. En te laat met de pet natuurlijk.

Na woensdag werd het weer wisselvalliger weer en moesten we vaker in de voortent zitten, maar dat deert niet als je een paar flinke boeken bij je hebt. Ook de honden vonden dat niet vervelend, ze konden toch nog regelmatig buiten kijken wie er langs het hek liep.

Op donderdag zijn we op bezoek gegaan bij een oud-vriendin van mijn moeder in Beek, die we eigenlijk een beetje als familie beschouwen. Zij was pas aan haar heup geopereerd en kon nog niet zo heel goed uit de voeten. En we waren natuurlijk in de buurt.  De honden hebben daar de hele tijd heerlijk liggen slapen; eindelijk rust! Er was hier immers niks te zien!

Op vrijdag zijn we rustig aan de tent gaan afbreken. Voor- en zijkanten er uit, lekker schoon en droog.
's Avonds lekker binnen in de caravan, potje Rummycub, hondjes languit aan de voeten.

Opperste concentratie

Diepe rust

Die nacht hebben de honden in de caravan geslapen. Amy kwam regelmatig bij mij kijken, als ik me omdraaide of uit bed ging voor een sanitaire stop. Het liefst was ze er bij komen liggen op bed, maar dat heb ik niet toegestaan. Dan is het einde zoek en liggen wij straks in de voortent....

Aike ligt bij de deur, is iets koeler

Samen op het kleed

Wirwar van pootjes

Zaterdag heb ik ze, na het eten in de auto gelegd, omdat het hek en de tent verder afgebroken werden. Vonden ze niet erg, zo werden ze in ieder geval niet vergeten.
Rond 11 uur was alles opgeruimd en de caravan weer aangehaakt en konden we richting Duiven. Een half uur later begon het vreselijk te regenen en was er geen mogelijkheid meer om te stoppen. Om half twee waren we thuis. Onderweg geen kik van de honden, wat een kanjers!

Clubmatch en meer.

Een aantal weken geleden ben ik op een donderdagmiddag met de honden naar het Rozendaalse veld gegaan. Ik mocht de auto van Rob lenen. En dit keer ben ik eens NIET de camera vergeten. Ik heb een aantal filmpjes gemaakt van hoe Amy met Aike dolt! Rob is zo lief geweest ze voor mij te monteren met een swingend muziekje eronder.

En natuurlijk heb ik ook 'gewoon' een aantal foto's gemaakt.

Amy lijkt hier groter dan Aike

zo kloppen de verhoudingen weer

Snoepjes??

klaar om Aike op te vangen!

samen in de kattenbak

En op 6 april was het dan zover! De clubmatch van de NVSW in Zutphen. We moesten er voor 9.45 uur zijn, dus zijn we rond 9 uur vertrokken. We waren ruim op tijd om ons te melden en aan de hand van het programmaboekje witen we dat we in ring 2 moeten zijn voor de keuring. Op een hoek was nog mooi plek om de bench en onze stoeltjes neer te zetten. En toen was er koffie!

een mooi stekje achter de jurytafel

Het is mooi om te zien hoe de mensen met hun honden rondlopen, sommigen een beetje aarzelend, anderen vastberaden. Na de koffie gingen we op zoek naar Willy en Monique met Saar, want zij moesten natuurlijk in dezelfde ring. VOor hen was het de eerste show, dus hebben we hen een beetje op weg geholpen. Om exact 10 uur werd de dag geopend. 

De jeugdklasse waarin de Leafkes zaten begon direct om 10 uur, dus we konden meteen de ring in voor een eerste ronde. Er waren 22 teven in deze klasse, startend bij nummer 180. Saar had nummer 199 en Amy 201, dus we mochten daarna nog een hele poos buiten de ring wachten tot wij aan de beurt waren. 

het wachten kon beginnen

De keurmeester nam rustig zijn tijd en na ruim een uur waren we dan toch aan de beurt. Saar natuurlijk eerst. Ze deed het geweldig goed, ondanks Monique's zenuwen. Ook Amy liet zich van haar beste kant zien. Ze liep netjes naast me mee, liet zich zonder problemen betasten, bleef redelijk goed staan (al deed ze dat een paar minuten voordat we de ring ingingen beter) en was gewoon super.

rustig op je beurt wachten

nog steeds wachten

Amy laat zich rustig betasten

stukje draven

Hoezo Frans staan??

Omdat wij de laatsten waren, wisten we ook vrijwel meteen de uitslag. Amy kreeg een ZG, Saar een U. Monique mocht dus nog een keer de ring in met de andere honden met een U. Helaas mocht ze niet tot de laatsten blijven, maar toch een geweldig resultaat. Ook de reuen, die op dezelfde tijd de ring in moesten, scoorden alledrie een U .Maar helaas werden ook zij niet geplaatst. Wel een super uitslag voor deze Leafkes! 

Amy's keuringsrapport:
Vriendelijk en open teef. Prima rasbeeld, Ze toont wat kort in lichaam, Prima hoofd. Goede oren. Mooi donker oog. Goed gebit. Schouderblad ligt wat recht, daarom toont de hals wat kort.Goede ribben. Ze mocht iets meer voorborst hebben. Passend beenwerk. Voorvoeten wat Frans Uitmuntende vacht, goede bossige staart. Gangwerk houdt wat in achter. Staart wordt vrolijk gedragen.
Al met al een mooi rapport, enkele punten zijn ook terug te vinden bij de ouders, andere gaan we aan werken. O.a. het gangwerk gaat beter worden, door te oefenen met lopen aan de fiets of aan de step.

Tijdens deze dag konden we ook de honden laten meedoen met een onderzoek naar PDA (open ductus mitralis). Daarvoor moesten we 'even' langs de mensen van de Universiteit van Utrecht, die het volledige DNA-onderzoek gaan uitvoeren. Wij zijn om 13.15 uur in de rij gaan staan en om 14.30 uur was ik met Amy aan de beurt. Voor de meeste honden duurde het onderzoek en het bloedprikken zeker 5 minuten, Amy was binnen 3 minuten klaar. Zij had helemaal geen moeite met luisteren naar haar hart en het prikken heeft ze waarschijnlijk niet eens gevoeld, omdat er een studente voor ons stond met lekkere brokjes, die ze continu aan Amy voerde. Eindelijk is die vraatzucht eens ergens goed voor!
Na dit onderzoek hebben we afscheid genomen van Willy, Monique en Saar en zijn we naar huis gereden, waar Aike met smart op ons zat te wachten.

Ietwat onscherp, maar toch een mooi plaatje

Het was weer een drukke dag, maar we hebben veel plezier gehad met zijn allen. Volgende ontmoetingsmoment: de fokkersdag op 1 juni En dan is Shaan er ook bij.