woensdag 30 mei 2012

Snotneus

Sinds een paar dagen heeft Amy een verkoudheid onder de leden. Ze heeft een echte snotneus en regelmatig smurrie in de ogen na het slapen. Ik ben dinsdag even bij Brigitte langsgegaan en heb een flesje Puur Laryngo gekocht. Een homeopathisch middeltje tegen kennelhoest en een infectie van de bovenste luchtwegen. Amy kuchte heel af en toe, maar een snotneus met groenig slijm,  geldt bij mij ook als een infectie. Na een aantal keren een dosis toegediend te hebben, lijkt ze al minder last te hebben van de verkoudheid.

Maandag tijdens de puppytraining heeft ze toch gezwommen, het was erg warm en het water was ook lekker. Ik had de waterschoentjes bij me en de korte broek aan. Ik heb de hondjes naar het eilandje gedragen en ze daar neergezet. Het was dan aan de baasjes om ze terug te laten zwemmen. Als dat niet lukte, pakte ik de hondjes onder de kin en de buik en leidde ze naar een dieper deel waar ze wel moesten zwemmen en dan liet ik ze voorzichtig los. Amy had natuurlijk al gezwommen en haar kon ik lokken met een erg lekker stukje worst van Brigitte Gelukkig kreeg ik na enkele aanwijzingen het doosje open ;-). Ik heb haar dit keer wel na het zwemmen even goed droog gewreven met een handdoek.

Omdat er slechter weer wordt voorspeld vanaf donderdag, heb ik vanmiddag de kar weer uit de schuur gehaald en ben naar het Horsterpark gelopen. Amy heeft grote delen zelf gelopen. Ze ging ook regelmatig achter Aike aan de struiken in, dwars door de brandnetels.

Ik kom al!

Wat doet Aike daar nou?

Aike heeft weer muizen in de neus...

Amy zoekt ook al naar muizen


Amy kijkt hoe Aike een aanloop neemt

In de waterkant ruikt het ook lekker









































Zodra ik haar riep, kwam ze direct weer naar me toe. Wat natuurlijk beloond wordt met een lekker snoepje. Aike luisterde iets minder goed, daar moet ik weer hard aan gaan werken. Er was natuurlijk ook heel veel om op te jagen en te blaffen. Om hem even weer bij de les te brengen, heb ik op een bepaald moment even een andere route genomen. Ik hoorde hem naar me zoeken. Ik stond ook nog onder een donker bomendak, dus kon hij me slecht zien en moest op het geluid afgaan. Daarna komt hij wel weer sneller op mijn roepen!


Aike heeft ze ook gevonden
Amy daagt Aike nog steeds uit, maar krijgt nu iets vaker een flinke snauw van hem. Hij pikt niet alles meer. Als hij geen zin heeft, laat hij dat duidelijk merken. En als hij de bal of een ander speeltje niet wil delen, dan legt hij zijn poot over Amy heen en trekt hard terug. En lukt het dan om het speeltje vrij te krijgen en Amy probeert het toch weer te pakken, dan laat hij los en duikt dreigend op haar af. Die boodschap begrijpt ze meestal wel. Maar het blijft bij dreigen en snauwen of af en toe een bek om haar neus.

lenig hondje

Bek in bek

Aike heeft geen zin!

Het ziet er gevaarlijk uit!

vrijdag 25 mei 2012

Zwemmen?


Of toch nog maar even niet?
Maandag zijn we 's morgens tegen half 11 lopend naar het Horsterpark gegaan. Amy in de fiets/wandelkar, Aike er naast. Het was al redelijk warm, dus zijn we doorgelopen naar het water. Ik had voor Aike een bal meegenomen, zodat hij lekker kon zwemmen. Amy vond het maar raar, wat hij deed. En met de derde worp sprong ze hem achterna. Om meteen rechtsomkeert te maken, want dat was nat!! Helaas had ik de camera niet paraat, zul je altijd zien! Ik heb nog geprobeerd om haar op het zandstrandje te laten zwemmen, maar ik moet echt meegaan.

Aike heeft iets gezien in de boom

wat zit er in die boom?


een natte hond, na een paar sprongen
achter Aike aan het water in










Aike's bal ligt op de kar






Dit is meer mijn formaat


wat een rare honden!
na zo'n tocht ben je kapot!




































's Middags kwam Pongo een paar uurtjes, omdat zowel Brigitte als Bertus weg moesten. Amy en hij hebben nogal luidruchtig samen gespeeld en 'gevochten'. Pongo scoorde bij binnenkomst al meteen een kauwbotje en wilde dit niet meer afgeven. Ik heb Amy (en Aike) een nieuwe gegeven, maar dat had niet zo veel zin. Amy wilde het botje van Pongo, natuurlijk.
kunnen we samen kluiven?

Pongo heeft gewonnen, Amy moet toekijken

allemaal een eigen kluifje

broer en zus in gevecht
Na een goed uur ben ik met de twee pups even naar het veldje bij de sloot gelopen. Wat een gegoochel, twee pups aan de lijn! Maar ze hebben beide geplast. Ik heb ze ieder in een eigen bench gelegd met een lekkernij en na een paar kefjes, zijn ze toch in slaap gevallen.
Bertus had voor Pongo eten meegenomen, maar helaas had Pongo dat plastic zakje al in de auto gevonden en de inhoud grotendeels verorberd. Dus heb ik hem om 4 uur een klein beetje Prins gegeven, dat ging er ook wel in..!
Toen begon het spelen en 'vechten' weer van voor af aan.
Korte tijd later kwam Brigitte, die een dagje BHV gehad had en van de warmte compleet gaar was. Pongo vond het toch fijn haar weer te zien, al had hij het hier ook erg naar de zin.
bezoek van je broer is slopend


Na maandag werd het ineens echt zomer met temperaturen van boven de 25 graden. Woensdag moest ik werken tot half twaalf helaas was dat iets te lang en had Amy in de bench geplast.  's Middags ben ik met de auto naar het Horsterpark gegaan. Aike dook meteen het water in, maar Amy bleef lekker op een afstandje staan. Ik wilde na een dik half uur net weer naar huis gaan, toen Bertus en Brigitte met de hele meute arriveerden. Natuurlijk zijn we toen nog even gebleven. Amy en Pongo vonden elkaar meteen weer. En natuurlijk was Imre ook erg in trek bij Amy.
Bertus was zo aardig om zijn schoenen uit te doen en eerst Pongo en daarna Amy mee te nemen naar het zandstrookje, dat een paar meter uit de kant van het strandje ligt. Nu moesten de hondjes dus wel terugzwemmen. Pongo had aan een klein 'duwtje' genoeg, Amy moest even licht ondersteund worden. Maar ze zwom! En hoe! Alsof ze het al jaren deed, met een rustige slag. En het snoepje dat ik haar aanbood, nam ze ook gewoon aan, dus was er geen stress. Dat hebben we nog een keer herhaald met het zelfde resultaat. Zo gaaf. Helaas heb ik geen foto's gemaakt (geen camera bij me) maar Brigitte gelukkig wel. Die komen nog!
alsof ze niet anders doet
ook nog snorkelen!




en dan nog vechten met je broer
Time-out!









Brigitte , bedankt voor de prachtige foto's!

zondag 20 mei 2012

De fietskar

Vorige week ben ik met beide honden naar het park gegaan. Niks nieuws, alleen nu heb ik de fiets gepakt. Amy in de fietskar, Aike ernaast lopend (met een bal in de bek tegen het blaffen). Het ging wel, maar was niet een superrelaxed rondje. Aike is helemaal door het dolle, zodra hij van de riem af is en rent van hot naar her door het park. Amy werd daar ook een beetje hyper van en heeft dus de hele weg terug zitten keffen. Wel handig, men hoort me van ver komen, maar niet zo prettig. Dus toch maar op zoek naar de duwset voor de fietskar.

Helaas heb ik een ouder model, waar de duwset niet meer voor gemaakt wordt. Brigitte heeft zelfs met de importeur gebeld hierover, maar helaas.
Dus een oproep gedaan via Marktplaats en ja hoor, twee dagen later een telefoontje van een mevrouw uit Vaassen. Zij had een kar en alle toebehoren. Na enig onderhandelen hebben we en prijs en een tijdstip om langs te komen af gesproken.
Woensdagochtend moest ik een aantal uurtjes werken. 's Middags kon ik naar Vaassen. Daar aangekomen, begon het te regenen. Snel de duwset uitgeprobeerd op de kar (die ik bij me had), afgerekend en terug naar Duiven. Ik ben direct naar Brigitte gegaan om haar te melden dat ik een set had. Ik had de honden bij me en heb even bij Brigitte koffie gedronken. Pongo en Amy hebben samen flink gespeeld en gevochten.
De fietskar omgetoverd tot wandelkar!

Weer thuis meteen met Jan geprobeerd de set te installeren. Probleem 1: de bevestiging van het wiel stond een kwartslag verkeerd. Dit was snel opgelost door de snelsluiting anders te installeren. Probleem 2: de duwstang was te wijd, dat was ook nog te doen met (tijdelijk) een spanband eromheen. Probleem 3: de gaatjes van de duwstang zaten niet op dezelfde hoogte als die van mijn fietskar. En de bevestigingspennen hielden de stang niet op hun plek. Jan is naar de Gamma gegaan en heeft slotbouten en moertjes gehaald.
Hemelvaart donderdag  zijn we ruim 2 uur bezig geweest om de stang passend te maken. Er moesten twee gaatjes geboord worden in de ronde buis. Het heeft wat bloed, zweet en tranen gekost, maar de stang zat! Natuurlijk heb ik die meteen uitgeprobeerd. Aike begon toch nog te jodelen op het moment dat we de poort uitgingen en Amy reageerde daar weer op, maar al met al is het een ideale manier om een langer stuk te lopen met beide honden. Zonder meteen in de auto te moeten stappen.
Soms even eruit om te snuffelen.

Zaterdagmiddag zijn we ermee naar het park gegaan. Je hebt veel bekijks, maar dat boeit me niet.
Lekker de wereld bekijken vanuit de kar.

Zaterdagavond hadden we een feestje van Hans en Jeanette (van Wetter Ids uit de jachttraining van Brigitte). Amy was natuurlijk 's middags al naar het park geweest en 's avonds ben ik naar het veldje hier dichtbij gegaan. Op zaterdag is de controleur er niet en dan kan ik dat wel wagen.
Het cadeau voor Hans en Jeanette
gemaakt door een goede vriendin,
die kan toveren met papier en kant.
We zijn veel honden tegen gekomen en daar heeft Amy druk mee gesnuffeld en zelfs gespeeld, dus was ze redelijk moe toen we weer naar huis gingen. Zeker toen we op de terugweg een andere hond tegenkwamen, waar Aike op te keer ging (omdat allebei de honden aan de riem zaten) Amy schrok hiervan zo, dat ze er vandoor ging, de riem slipte me zo door de vingers heen. Ze ging er als een speer vandoor, over de straat en terug in de richting waar we vandaan kwamen. Ik er met Aike achteraan. Gelukkig kreeg ik hulp van een andere hondeneigenaar en zijn dochter. Zij konden op de riem 'springen' en Amy schoot toen onder een geparkeerde auto. Daar kon ik de riem weer overnemen en Amy met veel overreding en een paar lekkere snoepjes weer onder de auto vandaan lokken.
Ze ging uiteindelijk een half uur later rustig de bench in en toen we vier uur later weer thuis kwamen werd ze pas weer wakker. De bench lag er netjes en droog bij. Amy moest nodig plassen en ook nog eens flink poepen, maar dat is wel buiten gebeurd! Lekker!

Zondagochtend was de derde puppytraining. Op Buienradar had ik gezien dat er weinig kans op regen was, dus de kar weer achter de fiets en naar de Nieuweling gefietst. Amy heeft de hele weg geblaft. Bij aankomst bleek ze in de kar te hebben geplast :P. Brigitte kwam even later met Pongo. Mees kon niet en Sila met Shaan hebben we niet gezien.
na de les even lekker knokken
Met de twee hondjes hebben we lekker getraind, Brigitte heeft steeds weer nieuwe oefeningetjes en veel tips natuurlijk. Amy was een beetje loom, omdat ze 's morgens niet meer geslapen had en het was best warm ineens. Voor sommige oefeningen is dat ideaal, zoals de 'zit en blijf', sommige dingen zijn dan weer lastiger, zoals 'volgen' of 'vast en volg'. Maar het ging uiteindelijk allemaal erg goed en tegen half twaalf gingen we weer huiswaarts. (Kijk ook eens op de site van Pongo, http://opvoeding-pongo.blogspot.com/ voor foto's en filmpjes van de trainingen. Leuk en leerzaam!)

mooie foto: Amy en Pongo

Ook nu bleef Amy blaffen, maar Brigitte had net nog gezegd, dat ik daar niet op moest reageren, dus ben ik gewoon doorgefietst. Thuis bleek ze weer in de kar te hebben geplast :P. Gelukkig ligt er een handdoek op het matras en die is snel gewassen. Het matras neemt geen vocht op en hoeft alleen maar even goed te luchten.

Omdat ik dacht dat Amy wel erg moet zou zijn, hoopte ik dat ik even rustig met Aike op stap kon. Helaas had de dame het wel in de gaten en heeft ze de hele tijd in de bench zitten blaffen. Dit keer echter niet geplast!
Lekker koppie!
Ach, ooit zal ze ook dat wel leren!

dinsdag 15 mei 2012

Knuffelen en spelen

Geknuffeld werd er al sinds vorige week,samen geslapen ook, maar vandaag werd er voor het eerst gespeeld. Dit heeft Aike al jaren niet meer gedaan. Nu joeg hij achter Amy aan en daagde haar uit. En omgekeerd. Superleuk!

Knuffelen. Amy blijft wel nog tussen de stoelen voor de veiligheid.


Spelen. Amy zit in de berging achter de deur en Aike staat haar op te wachten. Omdat onze vloer toch voor dit soort redelijk glad is, mag dit spelletje niet te lang duren. Als het beter weer is, kan het ook lekker buiten.

Naar de dierenarts

In de week van 14 mei moest Amy naar de dierenarts voor haar tweede enting. Ik dacht dat het wel goed uitkwam om maandagmiddag naar Van der Mast te gaan. Dat had ik dus helemaal verkeerd gedacht. Ik was er ruim 10 minuten voor aanvang van het spreekuur en er zaten al zeker 10 dieren te wachten, met zo mogelijk nog meer baasjes. Ik heb me direct omgekeerd.
we zijn iets te vroeg, dus even wachten
Dinsdagochtend ben ik naar een dierenarts iets dichter bij huis gegaan. Ook al op tijd, ik was er om 8:15, maar de praktijk was al open, dus ik kon lekker binnen zitten om te wachten (het is koud en regenachtig vandaag) en ik was de eerste. Even voor half 9 werd Amy naar binnen geroepen. De dierenarts, die rustig op zijn hurken zat,riep haar bij zich en haalde haar even aan.
Op de behandeltafel liet ze zich rustig onderzoeken, het gebit, de oren, de ogen, het hele lijf. Ook het luisteren met de stethoscoop ging super.

rustig liggen op de behandeltafel


Van het prikje heeft ze niet veel gemerkt, alleen de druppeltjes in de neus tegen de kennelhoest bevielen iets minder, maar er werd geen kik gegeven.
Natuurlijk kreeg ze een paar lekkere snoepjes, die ze graag aannam.

Terug in de auto ging ze weer rustig zitten. Ze vindt de klep een beetje eng als die dichtklapt, maar daardoor gaat ze wel goed naar achteren zitten.
okee, laat die klep nu maar komen
Thuis werd ze door Aike begroet en kon ze lekker gaan slapen. Dan kan ik zo mooi gaan sporten!

Een lange reis voor Amy, een avontuur voor Aike


Zaterdag begon ook rustig. Jan wilde naar Intratuin en natuurlijk was dit een uitgelezen kans om iets nieuws toe te voegen aan de socialisatie van Amy. We hadden een handdoek meegenomen om in het wagentje te leggen. Na een aantal meters wilde ze er uit. Ze bleek te moeten poepen. Gelukkig had ik plastic zakjes bij me. Daarna ging ze toch terug in het wagentje en daar heeft ze de hele tijd gelegen. Dit soort indrukken vermoeien enorm, ze ging rustig liggen en om zich heen kijken. Natuurlijk kreeg zij de nodige aaitjes en bewonderende woorden. In de auto viel ze meteen in slaap.

Waar ze wel nog moeite mee heeft, is als ik met Aike wegga. Een stukje steppen of zo. Volgens Jan probeerde ze zelfs onder de poort door te kruipen. Moet snel iets aan gedaan worden.

's Middags hadden we een barbecue-feestje in Ommen bij de ouders van Paulien. Ik had Bertus gevraagd of zij een paar uurtjes voor Aike wilden zorgen.
Voor Amy was het de eerste keer alleen zo'n lange rit in de auto. We hadden de bench er ingezet, zodat ze niet door de hele auto kon zwerven. Het eerste kwartier had ze het niet naar haar zin en dat liet ze luidkeels blijken. Daarna was het ineens stil, tot vlak voor Zwolle. Ze begon te keffen en te piepen, dus vroeg ik Jan om een parkeerplaats op te zoeken. Die was er natuurlijk niet, dus even van de snelweg af en een woonwijk in. Na een paar minuten ging Amy zitten om te plassen en even verder ook om te poepen. Daarna heeft ze de laatste 20 minuten rustig gelegen.
Amy at ook buiten!
Natuurlijk oogstte ze veel oh's en ah's op het feest. Ze gedroeg zich voorbeeldig. Is op mijn schoot in slaap gevallen. Er was veel volk en dat was ook nog eens erg luidruchtig. Na een plasje heb ik haar in de woonkamer bij de oude retriever Bobby van de familie gelegd. Daar heeft ze rustig liggen slapen. Ook Bobby vond het wel leuk, hij lag met zijn neus voor de bench. Na het eten heb ik haar weer opgehaald, zodat ook zij kon eten en een plas doen.

Bas bracht Amy naar de auto
We kwamen om 22:00 uur weer thuis waar Aike al weer op ons zat te wachten. Hij leek erg blij om Amy weer te zien. En dat was ook wel logisch na het grote  avontuur dat hij had meegemaakt. Brigitte vertelde me dat de volgende dag.

Hij was met Bertus en alle andere honden in de auto meegegaan naar de voetbalvelden van DVV. Op de terugweg werd Bertus even staande gehouden voor een praatje. Toen hij de honden riep, kwam hij er een te kort: Aike was afgedwaald en onvindbaar. Bertus heeft lichtelijk in paniek Brigitte opgehaald om samen met hem naar Aike te zoeken. Brigitte dacht dat hij wel naar het Horsterpark zou lopen, omdat ik dat heel vaak met hem loop in omgekeerde richting. Onderweg bleek bij navraag dat hij daar inderdaad gelopen had, maar al een poosje geleden. Brigitte is dus ook het hele stuk vanuit het park naar ons huis gelopen, want hij was ook niet door Bertus op het parkeerterrein gevonden.
En daar zat hij inderdaad voor de deur netjes te wachten. Hij heeft een aardig stuk in zijn eentje gelopen en gelukkig zonder ongelukken. Toch wel een slimme hond. En een slimme Brigitte, die wel vermoedde dat hij dit zou doen.

Zondagochtend was de tweede puppycursus van Brigitte. Dit keer achter het uitvaartcentrum in De Nieuweling. We hebben op een zonovergoten stuk gras lekker getraind met de pups. Iedereen had goed geoefend de afgelopen week en dat was te zien. Natuurlijk is er nog meer te leren en moeten we blijven oefenen. Zoals het commando 'wacht', wat op vele manieren gebruikt kan worden, bijv. bij het voeren of bij het aflijnen, zodat dat hij of zij er niet meteen vandoor gaat.
netjes zitten levert iets lekkers op

zaterdag 12 mei 2012

Geen dag hetzelfde..

Donderdag werd ik even voor zevenen wakker van de wekker. Snel aankleden en naar beneden, voordat Amy wakker zou worden. Als ik de berging inloop, liggen beiden nog te slapen. Ik zie meteen dat Aike gespuugd heeft. Deels op zijn kussen en de rest op de mat voor de deur (een grote brede droogloopmat). Er zitten heel duidelijk maiskorrels tussen en ik weet zeker dat hij die niet van ons te eten heeft gehad. Hij moet dus woensdag in het park iets gegeten hebben op het steprondje. Ik heb hem daar een klein stuk losgelaten.
Natuurlijk wordt Amy wakker en moet eruit om te plassen. Ik doe het rolluik omhoog, de deur van het slot en dan de bench open, zodra ze met de pootjes op de grond staat. Omdat ze meteen met de neus in het braaksel wil, heb  ik haar buiten gezet en de deur dicht gedaan. Probleem was echter hoe ik dit moest opruimen. Het lag er al een paar uurtjes en zat al behoorlijk in de mat vast. Met een plastic stoffer en blik heb ik het meeste eraf kunnen schrapen. Iedere keer dat ik naar buiten ging, probeerde Amy naar binnen te glippen. En dat wilde ik tegen elke prijs voorkomen. Toen de boel redelijk schoon was, kon ze naar binnen en kon ik gaan eten.
samen met jou durf ik alles

Daarna even een rondje Eilandplein en naar huis om de honden te laten eten. Ik had weer vlees, maar Aike had er totaal geen zin in. Dus na een paar minuten zijn bak maar weggehaald, zodat Amy weer uit de berging kon. Ze dook natuurlijk meteen naar de voerbak van Aike, die er niet was. Vond ze wel heel vreemd! Geen restjes om even na te likken.
Aike heeft de rest van de dag niets gegeten en zelfs heel weinig gedronken. Zijn maag was behoorlijk van streek.

s Middags ben ik toch even naar het park geweest. Omdat er in het weekend Powerhorse is, was het een drukte van belang. Op de parkeerplaats was het gelukkig rustig. Het rondje 'linksom' ging redelijk goed dit keer. Ze is naar sommige mensen nog een beetje voorzichtig, zoekt steun bij mij.
We kwamen een jonge Peruaanse naakthond tegen. Die vond Amy erg leuk. Aike moest hem natuurlijk even op zijn plaats zetten.

lekker slapen op schoot
's Avonds ben ik gaan sporten en heeft Jan op de honden 'gepast'. Toen ik thuiskwam, lag Amy heerlijk bij hem op schoot te slapen.

Vrijdagmorgen toen Jan opstond om half vijf, hoorden we Amy zachtjes piepen en huilen. Dat moest natuurlijk een reden hebben, dus ben ik naar beneden gegaan. Ze bleek in de bench geplast te hebben, waarschijnlijk was ze al langer wakker, maar hadden wij haar niet gehoord. Ik heb de bench verschoond, Amy even buiten gelaten, terug in de bench gedaan (vond ze niet echt leuk!) en lekker weer naar mijn bedje. Natuurlijk lag ik niet meer rustig te slapen, maar uiteindelijk heb ik het toch tot kwart voor 7 volgehouden.

Heeft Amy donderdag veel binnen geplast, vrijdag ging ze iedere keer uit zichzelf naar buiten. Bizar! Alleen met de ontlasting moet ik alerter zijn. Ze draait zich snel om en probeert alles weer op te eten. En het wordt natuurlijk niet voor niets er uit gewerkt.
Aike moet veel tolereren 

's Middags heb ik eerst Amy uitgelaten op het Eilandplein. Daar is van alles te beleven. We moeten een redelijk drukke straat over, er rijden bussen en veel auto's. Op het plein is veel winkelend publiek, de nodige met rammelende winkelwagentjes. Ze kijkt haar ogen uit, daardoor duurt zo'n wandeling wel langer. Daarna heb ik haar in de bench gedaan met een Kong en een kauwbotje en ben met Aike even een grote ronde gegaan. Toen ik terug kwam, was ze flink aan het blaffen.
Ik heb gemerkt dat ze erg opgewonden raakt van de gevulde Kong. Het werkt beter, als ik haar rustig in de bench leg met een paar snoepjes en er eventueel even bij blijf zitten en dan de deur dicht doe. En ze mist Aike, dus daar moet hard aan gewerkt worden. Ze zal het toch een keer moeten leren.

Hierna heeft ze wel weer in de bench geslapen totdat Jan binnenkwam. Omdat ze toch wakker was en ik nog een brief moest bezorgen van school, heeft Jan de fietskar voor me aangekoppeld en ben ik een stukje gaan fietsen. Dat gaat redelijk goed. Af en toe hoor ik een piepje en soms een beetje meer keffen. Niet te vergelijken met de herrie die Aike produceert, zodra ik op de fiets stap.

Ik ben meteen ook maar bij de winkel langs geweest om haar te wegen. 5,0 kg schoon aan de haak! Bertus was er ook en die herkende ze meteen.
sterke hond!


woensdag 9 mei 2012

Blitz und Donner!

Vanmorgen werd ik om 6 uur wakker van een donderslag en regengekletter tegen het rolluik. Ik weet dat Aike overdag graag wil weten waar die herrie vandaan komt. 's Nachts slaapt hij in de regel wel door, maar of hij dat nu ook nog doet zonder zijn vertrouwde bench? Ik heb me nog even omgedraaid, omdat ik niets hoorde, maar betrapte mezelf er toch op, dat ik met een half oor lag te luisteren. Ik had net besloten om er toch maar uit te gaan om problemen te voorkomen toen Amy begon te blaffen. Mijn klok gaf half 7 aan: was ik toch nog even ingedut. Ik heb me zo snel mogelijk aangekleed, want Amy zou moeten plassen na een hele nacht in de bench. Helaas was ik toch net te laat, ze had het niet meer op kunnen houden. De ontlasting ging wel gewoon buiten in de regen.
Aike was ook heel rustig, dus gelukkig heeft hij Amy niet nerveus gemaakt met zenuwachtig gedrag.

Nadat ik mijn ontbijt op had, zijn we een klein rondje gaan lopen, maar Amy had niet veel zin om mee te hobbelen, dus heb ik haar maar wat stukken gedragen. Dat wordt met de dag moeilijker, ze wordt steeds zwaarder en mijn schouders hebben het zwaar te verduren.

er is veel te zien en te horen in de tuin
Dinsdag was een prettige dag voor ons alledrie. Het was lekker weer, de deur stond de hele dag open, dus gingen de plasjes netjes in de tuin. Amy heeft veel buiten gelegen en rondgesnuffeld. Onze planten hebben het zwaar, vooral het gras in de potten (dor weliswaar) zijn favoriet bij de dame. Ze kan er lekker onder doorschuiven en erin happen. Groeit wel weer aan en anders komt er nieuw. Ik kan me er niet zo heel druk over maken.
Ik ben op mijn gemak wat boodschappen gaan doen. Bij terugkomst lagen de beide honden heerlijk te slapen. Amy natuurlijk wel in de bench!

's Middags kwam Rosi op de koffie. Amy en Aike hebben allebei bijna de hele tijd geslapen. Normaal loopt Aike steeds bij Rosi langs met een knuffel in de bek, maar dit keer bleef hij lekker op zijn plek liggen. Amy put hem uit ;)
Ik heb Amy moeten wekken voor het eten van 4 uur. Rosi keek haar ogen uit hoe zij op haar bak aanviel.

Vanochtend kwam een andere vriendin, met wie ik meestal op woensdagmiddag een kopje thee drink. Zij had voor mij een mooie 'verpakking' gemaakt om het cadeau voor de ouders van Paulien in te doen. Ook voor Amy had zij iets leuks, met iets lekkers erin, gemaakt.
een hondenhok op miniformaat
Het hondje dat ze erbij gaf, werd door Aike meteen in beslag genomen, want het kon zo leuk blaffen. Aike kan vaak het apparaatje in de knuffel wel geluid laten maken. Natuurlijk had hij zo steeds Amy aan zijn bek hangen.

Om kwart voor 1 zijn we weer naar het park gereden. Het begon even flink te regenen, dus nam ik de paraplu mee uit de auto. Geen goed plan, want Aike wil dan steeds aan de punt bijten. Als ik de plu in de grond steek, zit hij er met zijn neus aan. Hij heeft niet eens de tijd genomen om uitgebreid te plassen of te poepen.
Toen er twee andere honden langskwamen, had hij geen belangstelling voor hen. Amy des te meer, want een van de twee was ook een pup van ca 10 weken en daar kon ze lekker mee spelen. Alhoewel ze het na een paar minuten niet leuk meer vond, want hij had haar iedere keer op haar rug liggen. Het tweede hondje was ook nog jong, 10 maanden, en ook nog erg wild. Hij 'beet' Amy steeds in de poten en de buik als om haar te porren om achter hem aan te rennen. Amy snapte het helaas niet en bleef alleen maar timide op haar rug liggen of zocht steeds bescherming bij mij.

slapen omringd door de knuffels
Dit alles was natuurlijk erg vermoeiend, dus na ca 40 minuten ben ik weer naar huis gegaan en nu liggen ze allebei volledig uitgeput op hun plekje te slapen.

maandag 7 mei 2012

Puppycursus

Zondag begon koud en druilerig. Gelukkig was het droog op het moment dat ik met de honden ging lopen. Amy loopt meer mee voor de vorm, want ik laat haar 's ochtends eerst even achter in de tuin plassen. Deze keer echter draaide ze ook een mooi drolletje tijdens het uitlaten. En nog een plasje in het gras. Er komt een tijd, dat ze wel even kan wachten met het eerste plasje tot ik mijn ontbijt op heb en het alleen nog maar 'in de grote wereld' doet.

veilig tussen de stoelen
Aike had het na het eerste dutje weer aardig te verduren van het kleine mormeltje en hij had daar nu echt genoeg van, dus schoot hij enorm uit zijn slof met een flinke blaf. Amy schrok zich een ongeluk en dook meteen onder de tafel tussen de stoelen, om van daaruit toch weer uitdagend te gaan blaffen. Aike besloot het te negeren. Toen Amy het blaffen echter te dicht bij mij in de buurt kwam doen, kreeg ze een echte knauw van Aike. Waarschijnlijk schampte hij haar neus met een hoektand, want ze schreeuwde het even uit. Voor Aike is dat meteen het sein om te stoppen, tenzij Amy doorgaat. Wat een kanjer!

Deze redelijk forse ingreep had wel tot gevolg dat Amy iets rustiger werd en wat onderdaniger naar Aike reageerde. Ze probeerde hem rond de bek te likken en met haar poten een beetje tegen hem aan te duwen. Aike ging daar na een tijdje op in en toen lagen ze samen op de grond te knuffelen.

wat een kanjer











Toen Aike daar genoeg van kreeg, ook omdat Amy hem een paar keer te hardhandig in zijn lip beet, ging hij in de mand liggen. En Amy kroop daar heel voorzichtig bij. Daar hebben ze samen enkele minuten gelegen.

Toen werd het Aike te gortig en stond hij op uit de mand.
In de loop van de dag liet hij deze avances steeds vaker toe en vanmorgen kroop Amy zelfs bij hem op de stretcher in de berging.
de mand is groot genoeg voor twee!
een daalders plekje











Zondagmiddag was om 14:00 uur de eerste puppytraining van en met Brigitte. Zij had 's morgens de laatste twee hondjes meegeven aan de nieuwe eigenaren. Vooral Teun (zie www.vantbuske.nl) bleek daar wat moeite mee te hebben. Nu is Pongo als enige nog over, hij blijft bij Brigitte tot haar broer uit Shanghai hem komt halen in augustus. Pongo moet natuurlijk ook gesocialiseerd worden net als elke pup en daarom geeft Brigitte de cursus. (ze is al jaren in haar vrije tijd hondeninstructeur. Voorheen bij De Hondenwerker in Didam en nu freelance en als hobby voor jachttraining met de 'stabij- en wettergroep' en voor iedereen die gedragsproblemen heeft met de hond.
Er is nog een pup uit haar nest in Duiven gebleven, Shaan, die was er ook bij. En nog een pup van 14 weken, Mees, die natuurlijk al iets meer had meegemaakt, maar ook nog genoeg kon leren.
We hebben ca 45 minuten met de honden allerlei kleine oefeningen gedaan als volgen, zit, voorkomen, liggen en 'inchecken' (de hond belonen op het moment dat hij netjes naast je zit of ligt, als je even stilstaat om met iemand te praten). Alle hondjes deden het voorbeeldig, de baasjes hebben hier en daar nog wel wat te leren en moeten flink oefenen van de week ;)
Natuurlijk mocht er na afloop even lekker gespeeld worden. Het was een feest van herkenning voor de drie Leafke-pups.
Na afloop waren ze dan ook allemaal 'honds'kapot! Pongo en Amy gingen beiden weer in hun eigen fietskar en waren een stuk rustiger dan op de heenweg.

daar kun je me altijd voor wakker maken
Thuisgekomen heb ik haar dan ook maar in de bench gelegd, al liep het tegen half vier. Om vier uur heeft ze even snel gegeten en daarna ging het lampje weer uit. Beetje jammer voor Bas en Paulien, die nu ook kennis kwamen maken met ons nieuwe huisgenootje. Maar omdat ze iets langer bleven, hebben ze dat gelukkig toch in kunnen halen.