Een nieuw gezicht?

Het eerste weekend van juni was druk! Bas kreeg 1 juni de sleutel van zijn appartement , dus kwam hij 's morgens naar Duiven om bij Ikea te shoppen voor laminaat en een kast. We zijn natuurlijk meegegaan en hebben een aanhanger gehuurd, waar hij ook de koelkast nog in mee kon nemen. Die moesten we wel eerst thuis ophalen. En omdat we mogelijk langer wegbleven, hebben we de honden ook 'ingeladen'.
Die liepen in Wageningen de woning binnen alsof ze er al geweest waren. Het was nog leeg, dus klonk het blafje van Amy erg fel.
We hebben Bas (en Paulien) geholpen met de gaatjes stoppen en ik heb voor broodjes gezorgd, zodat ze daarna lekker  konden beginnen met verven.

Zaterdag zijn we er weer naartoe gegaan om te helpen met het laminaat. Na een aantal rijen konden ze zelf verder. Bas had ook de decoupeerzaag snel door. Ook nu heb ik voor het eten gezorgd (op een volle maag klust het beter) en daarna zijn we weer vertrokken.

Zondag zijn we rond het middaguur weer naar Wageningen vertrokken, nu niet om te klussen, maar om hen op te halen om mee te gaan naar Schiphol om Rob op te halen. Hij kwam thuis na 4 maanden stage in Wales. Ook nu hebben we de honden meegenomen. Rob wilde natuurlijk eindelijk in levende lijve knuffelen met Amy en Aike. Helaas bleken er geen honden toegestaan te zijn op de luchthaven. Amy kon ik dragen, maar Aike hebben we maar in de auto gelaten. Het was niet warm (eerder erg koud voor 3 juni) dus dat was geen probleem. Hij ging ook direct liggen, alsof hij wilde zeggen: "Laat mij maar even rustig liggen, dan zie ik jullie straks wel weer!"
Amy heb ik dus gedragen, dan weegt ruim 7 kg toch wel door op den duur. We moesten naar aankomsthal 4 volgens de borden.

bagage op de band

Het vliegtuig bleek al geland, maar de koffers waren nog niet op de band. We konden ons dus rustig opstellen en het spandoek uitrollen. Amy keek intussen haar ogen uit en ging onder het spandoek zitten. Na een paar minuten ging ze er zelfs rustig bij liggen.

Welkom thuis uit Wales Rob

ligt hier prima!

Alleen van kleine kinderen is ze (nog) niet gecharmeerd, daar moeten we nog aan werken. Volgende week eens naar school gaan met haar.
Na 25 minuten kwam Rob dan eindelijk door de schuifdeuren. Paulien en ik riepen op hetzelfde moment "daar is hij!" Zijn eerste knuffel en een stevige omhelzing was voor mij, toen kwamen de anderen aan de beurt en toen kon Rob niet langer wachten en ging midden in de hal op de grond zitten om Amy eindelijk lekker te knuffelen.

Met een baard van 4 maanden, maar wel 'onze' Rob

eindelijk knuffelen met Amy

Verrassend genoeg ging ze zonder te aarzelen naar hem toe en greep vol in zijn baard.
Na een kop koffie zijn we teruggegaan naar de auto waar Aike lekker lag te slapen. Ook hij was blij om Rob weer te zien.

Paulien droeg Amy op de terugweg. 

Rob wilde natuurlijk meteen de nieuwe woning van Bas zien. We hebben daar lekker Chinees gegeten en toen was het op naar Duiven. 

Rob was blij om weer in Nederland te zijn.

poseren met het spandoek