Geen dag hetzelfde..

Donderdag werd ik even voor zevenen wakker van de wekker. Snel aankleden en naar beneden, voordat Amy wakker zou worden. Als ik de berging inloop, liggen beiden nog te slapen. Ik zie meteen dat Aike gespuugd heeft. Deels op zijn kussen en de rest op de mat voor de deur (een grote brede droogloopmat). Er zitten heel duidelijk maiskorrels tussen en ik weet zeker dat hij die niet van ons te eten heeft gehad. Hij moet dus woensdag in het park iets gegeten hebben op het steprondje. Ik heb hem daar een klein stuk losgelaten.
Natuurlijk wordt Amy wakker en moet eruit om te plassen. Ik doe het rolluik omhoog, de deur van het slot en dan de bench open, zodra ze met de pootjes op de grond staat. Omdat ze meteen met de neus in het braaksel wil, heb  ik haar buiten gezet en de deur dicht gedaan. Probleem was echter hoe ik dit moest opruimen. Het lag er al een paar uurtjes en zat al behoorlijk in de mat vast. Met een plastic stoffer en blik heb ik het meeste eraf kunnen schrapen. Iedere keer dat ik naar buiten ging, probeerde Amy naar binnen te glippen. En dat wilde ik tegen elke prijs voorkomen. Toen de boel redelijk schoon was, kon ze naar binnen en kon ik gaan eten.

samen met jou durf ik alles

Daarna even een rondje Eilandplein en naar huis om de honden te laten eten. Ik had weer vlees, maar Aike had er totaal geen zin in. Dus na een paar minuten zijn bak maar weggehaald, zodat Amy weer uit de berging kon. Ze dook natuurlijk meteen naar de voerbak van Aike, die er niet was. Vond ze wel heel vreemd! Geen restjes om even na te likken.
Aike heeft de rest van de dag niets gegeten en zelfs heel weinig gedronken. Zijn maag was behoorlijk van streek.

s Middags ben ik toch even naar het park geweest. Omdat er in het weekend Powerhorse is, was het een drukte van belang. Op de parkeerplaats was het gelukkig rustig. Het rondje 'linksom' ging redelijk goed dit keer. Ze is naar sommige mensen nog een beetje voorzichtig, zoekt steun bij mij.
We kwamen een jonge Peruaanse naakthond tegen. Die vond Amy erg leuk. Aike moest hem natuurlijk even op zijn plaats zetten.

lekker slapen op schoot

's Avonds ben ik gaan sporten en heeft Jan op de honden 'gepast'. Toen ik thuiskwam, lag Amy heerlijk bij hem op schoot te slapen.

Vrijdagmorgen toen Jan opstond om half vijf, hoorden we Amy zachtjes piepen en huilen. Dat moest natuurlijk een reden hebben, dus ben ik naar beneden gegaan. Ze bleek in de bench geplast te hebben, waarschijnlijk was ze al langer wakker, maar hadden wij haar niet gehoord. Ik heb de bench verschoond, Amy even buiten gelaten, terug in de bench gedaan (vond ze niet echt leuk!) en lekker weer naar mijn bedje. Natuurlijk lag ik niet meer rustig te slapen, maar uiteindelijk heb ik het toch tot kwart voor 7 volgehouden.

Heeft Amy donderdag veel binnen geplast, vrijdag ging ze iedere keer uit zichzelf naar buiten. Bizar! Alleen met de ontlasting moet ik alerter zijn. Ze draait zich snel om en probeert alles weer op te eten. En het wordt natuurlijk niet voor niets er uit gewerkt.

Aike moet veel tolereren 

's Middags heb ik eerst Amy uitgelaten op het Eilandplein. Daar is van alles te beleven. We moeten een redelijk drukke straat over, er rijden bussen en veel auto's. Op het plein is veel winkelend publiek, de nodige met rammelende winkelwagentjes. Ze kijkt haar ogen uit, daardoor duurt zo'n wandeling wel langer. Daarna heb ik haar in de bench gedaan met een Kong en een kauwbotje en ben met Aike even een grote ronde gegaan. Toen ik terug kwam, was ze flink aan het blaffen.
Ik heb gemerkt dat ze erg opgewonden raakt van de gevulde Kong. Het werkt beter, als ik haar rustig in de bench leg met een paar snoepjes en er eventueel even bij blijf zitten en dan de deur dicht doe. En ze mist Aike, dus daar moet hard aan gewerkt worden. Ze zal het toch een keer moeten leren.

Hierna heeft ze wel weer in de bench geslapen totdat Jan binnenkwam. Omdat ze toch wakker was en ik nog een brief moest bezorgen van school, heeft Jan de fietskar voor me aangekoppeld en ben ik een stukje gaan fietsen. Dat gaat redelijk goed. Af en toe hoor ik een piepje en soms een beetje meer keffen. Niet te vergelijken met de herrie die Aike produceert, zodra ik op de fiets stap.

Ik ben meteen ook maar bij de winkel langs geweest om haar te wegen. 5,0 kg schoon aan de haak! Bertus was er ook en die herkende ze meteen.

sterke hond!