Aike was ook heel rustig, dus gelukkig heeft hij Amy niet nerveus gemaakt met zenuwachtig gedrag.
Nadat ik mijn ontbijt op had, zijn we een klein rondje gaan lopen, maar Amy had niet veel zin om mee te hobbelen, dus heb ik haar maar wat stukken gedragen. Dat wordt met de dag moeilijker, ze wordt steeds zwaarder en mijn schouders hebben het zwaar te verduren.
Dinsdag was een prettige dag voor ons alledrie. Het was lekker weer, de deur stond de hele dag open, dus gingen de plasjes netjes in de tuin. Amy heeft veel buiten gelegen en rondgesnuffeld. Onze planten hebben het zwaar, vooral het gras in de potten (dor weliswaar) zijn favoriet bij de dame. Ze kan er lekker onder doorschuiven en erin happen. Groeit wel weer aan en anders komt er nieuw. Ik kan me er niet zo heel druk over maken.
Ik ben op mijn gemak wat boodschappen gaan doen. Bij terugkomst lagen de beide honden heerlijk te slapen. Amy natuurlijk wel in de bench!
's Middags kwam Rosi op de koffie. Amy en Aike hebben allebei bijna de hele tijd geslapen. Normaal loopt Aike steeds bij Rosi langs met een knuffel in de bek, maar dit keer bleef hij lekker op zijn plek liggen. Amy put hem uit ;)
Ik heb Amy moeten wekken voor het eten van 4 uur. Rosi keek haar ogen uit hoe zij op haar bak aanviel.
Vanochtend kwam een andere vriendin, met wie ik meestal op woensdagmiddag een kopje thee drink. Zij had voor mij een mooie 'verpakking' gemaakt om het cadeau voor de ouders van Paulien in te doen. Ook voor Amy had zij iets leuks, met iets lekkers erin, gemaakt.
een hondenhok op miniformaat |
Om kwart voor 1 zijn we weer naar het park gereden. Het begon even flink te regenen, dus nam ik de paraplu mee uit de auto. Geen goed plan, want Aike wil dan steeds aan de punt bijten. Als ik de plu in de grond steek, zit hij er met zijn neus aan. Hij heeft niet eens de tijd genomen om uitgebreid te plassen of te poepen.
Toen er twee andere honden langskwamen, had hij geen belangstelling voor hen. Amy des te meer, want een van de twee was ook een pup van ca 10 weken en daar kon ze lekker mee spelen. Alhoewel ze het na een paar minuten niet leuk meer vond, want hij had haar iedere keer op haar rug liggen. Het tweede hondje was ook nog jong, 10 maanden, en ook nog erg wild. Hij 'beet' Amy steeds in de poten en de buik als om haar te porren om achter hem aan te rennen. Amy snapte het helaas niet en bleef alleen maar timide op haar rug liggen of zocht steeds bescherming bij mij.
slapen omringd door de knuffels |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten