Elke dag weer nieuwe dingen leren

Donderdag had ik me voorgenomen om met de honden naar het park te gaan. Ik had Amy 's morgens in de bench gelegd om te slapen, maar daar wilde de dame niets van weten. Het duurde even voor ze weer stil was en ik de bench open kon doen. Helaas had ze in haar frustratie weer in de bench geplast. Wellicht was dat ook de reden, dat ze eigenlijk niet wilde gaan slapen ;)

troostvoedsel

Ze vond het varkensoortje weer, waarop ze al eerder had liggen kauwen en is daar zeker een uur mee zoet geweest. Het is nu voor de helft op. Na een plasje werd ze toch echt moe en heb ik haar weer in de bench gelegd. Nu met Aike naast haar. Ik ben even naar boven gegaan om eindelijk mijn tanden te poetsen. Snel de computer aan en door mijn berichten neuzen. Het werd tijd voor een kopje koffie. Toen ik beneden kwam heb ik eerst de achterdeur geopend en daarna de bench. Daar moet ik eerst langs, dus Amy werd wakker en zag dat de deur nog dicht was. Ze reageerde erg rustig nu, veel beter dus! 

helemaal van de wereld

Na een klein uurtje werd ze toch weer moe en heb ik haar weer in de bench gelegd met Aike naast haar. Ik kon nu mooi even naar de overkant een paar boodschappen doen. Snel de krat binnen gezet en nog even de winkelwagen terugbrengen. Teruggekomen heb ik weer eerst de achterdeur geopend en daarna de bench. Amy kon meteen naar buiten om een plas te doen. 

Het liep nu tegen twaalven, dus tijd voor haar eten. Zodra ik haar bakje pakte, begon ze alweer te springen. Ze krijgt het wel pas als ze in de bench zit. Nadat ik zelf gegeten had, heb ik ze beiden meegenomen naar het Horsterpark voor een klein rondje. We zijn een aatal honden tegengekomen, waar Amy goed op reageerde. Zelfs twee hele grote zware honden brachten haar niet echt van haar stuk. Een kleine Jack Russel vond ze wel helemaal te gek, zeker toen we die later nog een keer tegenkwamen. Ik heb haar regelmatig kleine stukjes gedragen. Ze geeft dit zelf aan door voor mijn voeten te gaan zitten. Als ze dan weer Aike voorbij ziet rennen, wil ze zelf weer lopen. In de auto waren ze allebei lekker rustig, vooral de radio doet wonderen voor Amy. Je wordt er wel moe van, zo'n rondje park, het bleef ruim 1,5 uur rustig en kon ik lekker even wat werk op de computer doen.

En na die 1,5 uur was ze eigenlijk nog niet uitgeslapen, ze heeft in de kamer nog een uur op het matje liggen pitten.
Na het avondeten ben ik een rondje met Amy alleen op het Eilandplein gaan lopen. Natuurlijk waren er weer een paar kinderen die erg graag wilden knuffelen. Amy vindt het allemaal best!

heerlijk relaxed!

Na Amy was het de beurt aan Aike om uitgelaten te worden; ik ben blij met het mooie weer! Aike vindt het ook wel lekker om even alleen met mij te lopen. Dan ligt het tempo ook duidelijk hoger.

Omdat ik ging sporten om 20:00 uur, heeft Jan Amy weer van een bakje voer voorzien. Hij is ook nog steeds onder de indruk van het tempo waarmee zij het verorbert! Jammer genoeg was hij vergeten om na achten geen water meer te geven, maar gelukkig was ze de volgende ochtend gewoon nog droog.

Vanochtend moest ik boodschappen doen in het dorp. dus heb ik beide rond 10:30 met een gevulde Kong in de berging gelegd. Amy natuurlijk in de bench. Ik ben meteen daarna vertrokken, weet ook niet of ze nog gepiept heeft, maar daar was niets van te merken toen ik ruim 3 kwartier later weer thuiskwam. De bench was droog en niet heel erg overhoop gehaald, alleen in het geworstel met de Kong. En Amy lag lekker te slapen. Het gaat dus de goed kant op!

Aike leidt en Amy volgt.

Ook vandaag zijn we weer naar het Horsterpark geweest. Na een kort rondje zag ik 7 zwart-witte honden op het grote veld; vier grote en drie pups. Dat moest wel Brigitte zijn! Nou ja, bijna dan ;) Het was dochter Ellen met een vriendin die als ware hondenlokkers over het veld liepen met 7 honden achter hen aan. Maar wat wil je als je een emmertje met voer meeneemt!
Amy vond het geweldig. En toen Imre langs kwam, werd ze helemaal gek! Ze wilde meteen bij Imre onder de buik duiken, maar daar gaf Imre haar geen kans voor. Ook haar broertjes werden uitgebreid begroet. Eén van hen legde Amy meteen op haar rug en greep in haar nek.

Hierna ben ik even naar de winkel van Brigitte gereden om gebruik te maken van de weegschaal. Amy woog nu 4,4 kg. Aike 22, die moet dus even iets minder te eten krijgen. Brigitte was er ook, dus moest er geknuffeld worden. Je zou denken dat ze na 8 weken pups genoeg geknuffeld had, maar dat blijkt niet zo te zijn ;)

allemaal stabijtjes

Nu slaapt Amy al weer een poosje, ze heeft amper gereageerd op Jan, die achterom binnenkwam. Over een klein half uur komt Samirah (meisje van verderop in de straat) met haar broertje en neefje weer even spelen.

En dan is de eerste week al om! Die is om gevlogen! We hebben al veel beleefd. Aike heeft ons versteld doen staan. Hij blijkt veel socialer dan we gedacht hadden. Hij daagt Amy zelfs af en toe uit om te spelen. (Alleen snapt zij dat nog niet, omdat hij er zo hard bij blaft)
Ben benieuwd wat de tweede week ons allemaal brengt!